“Accilu bissalati gablel mevt. Ve accilu bittevbeti gablel mevt”

Yukarıdaki aslı Arapça olan ölüm salasını hepimiz pek çok kez duymuşuzdur. Manasını hiç merak eden oldu mu bilmiyorum, ama bildiğim kadarıyla ben size Türkçesini vereyim. “Acele ediniz ölmeden evvel namaza, acele ediniz ölmeden evvel tövbeye.”

Yazıyı kaleme alırken öğlen saatleri ve hoca efendi salasını acı acı verirken, yine birisi dünyadaki işlerini bitiremeden gitti dedim kendime. Her duyuşumda olduğu gibi…

Ölüm herkes için ani, herkes için zamansız ve acıdır. İstisna durumları anlatmama gerek yok.

Önceki gün Ali Akgül kardeşimizi kaybettik. O da pek çok işini bitiremeden, ideallerine, hedeflerine ulaşamadan aniden gitti aramızdan. Ve bu gidişin artık bu dünyada bir gelişi imkânsızdır.

Allah’ü Teala, öbür âlem için yapacaklarınızda acele ediniz diyor. Tavsiyede bulunuyor. Uyup uymamak bizim elimizde. Ama varacağımız yer orası olunca uyarılara dikkat etmek iyiliğimize…

Ali Akgül, kendisini gazeteciliğe adamış, Bozkır için her zaman hazır asker olmuş birisiydi. Memleket onun için yeni heyecanlar yaşadığı özel bir yerdi. Yazılarını özgürce yazabildiği…

Eşi ve çocuklarına sabretmek düşüyor. Ali Akgül kardeşim için onlara sahip çıkmalıyız. Gözü arkada kalmasın…

Yazımı, Ali Akgül’ün sevdiği bir şiirle bitirmek istiyorum:

Memleket isterim

Gök mavi, dal yeşil, tarla sarı olsun;

Kuşların çiçeklerin diyarı olsun.

Memleket isterim

Ne başta dert, ne gönülde hasret olsun;

Kardeş kavgasına bir nihayet olsun.

Memleket isterim

Ne zengin fakir, ne sen ben farkı olsun;

Kış günü herkesin evi barkı olsun.

Memleket isterim

Yaşamak, sevmek gibi gönülden olsun;

Olursa bir şikayet ölümden olsun.

Cahit Sıtkı Tarancı