İslam, tüm insanlığa gelmiş olan Allah’ın dinidir. Onu bir bütün olarak insanlığa sunmak Müslümanların öncelikli görevidir. İslam’ın insanlığa sunumunda en etkili yöntem, yaşanarak tanıtılmasıdır.

Peygamberimiz, önce fert olarak insanlığa örnek olmuştur. O, peygamberlikten önceki ve sonraki hayatı ile insanlara örnek olmuştur. Kırk yaşına kadar yaşadığı toplumda Emin Muhammed diye anılmış, güvenilirliği, dürüstlüğü, namus ve iffeti, çalışkanlığı ve insanlığı ile hep güzel olmuştur. Peygamber olduktan sonra, ona şair, mecnun, sihirbaz gibi mesnetsiz ithamlarda bulunan düşmanları ona asla, düne kadar sen de puta tapıyordun, şu kötülükleri işliyordun diyememişlerdir.

O, peygamber olduktan sonra da her konuda en güzel örneklik yapmaya devam etmiştir. Onun örnekliği aile boyu bir örnekliktir. Onun sevgili eşi ve çocukları, ilk iman edenlerdendir. O, birey olarak olduğu gibi, aile olarak da en güzel örnekliği sunmuştur. Onun için biz, salavat dualarında, Peygamberimizle birlikte Âl-i Muhammed’e selam göndererek Muhammed Ailesinin örnekliğini gündemde tutarız.

Bugün biz Müslümanların, insanlığa İslam’ı anlatırken yaşadığımız en ciddi  eksiklik, Örnek bir İslam şehrimizin, örnek bir İslam köyümüzün, Örnek bir İslam ailesinin olmayışıdır. Soralım Müslümanlar olarak kendimize: İslam işte böyle yaşanır diye insanlığa sunabileceğimiz ve her şeyi İslamî olan bir şehrimiz, köyümüz, ailemiz hatta bireysel bir örneğimiz var mı? Temizliği ile, mimarî yapısıyla, çevre düzeniyle, huzur ve güveniyle örnek bir yerleşim yerimiz var mı? İnsanlığa örnek olarak ortaya çıkan önderler, âlimler, şeyhler, mürşidler bile derinlemesine incelendiğinde pek çok konuda dökülmektedir. Ya bireysel hayatı, ya bir kısım ahlakî zafiyetleri, ya aile hayatı, ticaret hayatı yahut da başka bir açıdan fire vermektedir. Bugün Müslümanların ailevî problemlerini gündemlerine alarak, bu problemlere çözüm önerileri sunan ve fakat kendisi ailevî problem yaşamayan kaç örneğimiz vardır, dersiniz? Belki de başarısızlığımızın en büyük sebebi bu!

Onun için özellikle toplumun öncüleri olan/olması gereken Din Gönüllüleri olarak aile boyu örneklik sunmalıyız muhataplarımıza. Çoluk çocuğumuzla, her alandaki İslamî yaşayışımızla örnek olmalıyız. Aile boyu namaz, aile boyu cami-cemaat adamı olarak, aile boyu dürüstlük ve çalışkanlıkla, aile boyu bilgelikle, aile boyu insanlıkla, aile boyu fedakarlıkla…

Sözgelimi bizim tek başına İslamî değerleri yaşamamız ve anlatmamız yetmez. Eşimiz, çocuklarımız da aynı duyarlılıkla onları önce yaşamalı, sonra anlatmalıdır. Bizim tek başına namazlı bir Müslüman olarak cami cemaati olmamız yetmez. Aile boyu cami cemaati olmamız gerekir. Bir imamın oğlu-kzı, yaşı ne olursa olsun, camiye gelmeli, camide edep ve namazı ile örnek olmalıdır.

Biz hep menkıbesini anlattık, henüz iki çocuk olan Hasan ve Hüseyin’in bir ihtiyar amcaya abdest öğretiş metotlarını. Onlar, ihtiyar bir amcayı abdest alırken görmüşler, onun bu işi yanlış yaptığını görünce üzülmüşler ve kendi aralarında konuşarak ona şöyle bir ders vermişlerdir: Amaca biz aramızda anlaşamıyoruz, hangimiz güzel abdest alıyor, sen bize bir hakemlik etsen! Ardından ikisi de güzel güzel abdestlerini alınca, ihtiyar amca, göz yaşları içerisinde yavrularım, ikiniz de güzel alıyorsunuz, asıl güzel alamayan benmişim diyerek dersini almıştı. O cennetin iki efendisi bu terbiyeyi, bu örnekliği insanlığın baş muallimi Hz. Muhammed’den almışlardı.

Evet, bugün ne kadar muhtacız, her konuda insanlara aile boyu örneklik sunmaya!