“Allah Kelim’i çobanlık ederken sürüden bir koyun kaçmıştı. Musa peşine düştü koşmaya başladı, çarıklarını çıkardı, ayaklarının altı şişti kabardı. Akşama kadar onu aradı. Koyun da gözünden kayboldu. Fakat nihayet koyun yorulup kaldı, Allah Kelim’i de onu yakaladı. Merhametle arkasını, başını okşamaya, anası gibi onu sevmeye koyuldu.  Bir parçacık bile öfkelenmedi, kızmadı. Yalnız sevdi, acıdı, gözünden yaşlar döküldü. Dedi ki: Tutalım bana acımadın, kendi kendine neden zulmettin? Allah o anda meleklere dedi ki. Peygamberliğe Musa yaraşır. Mustafa sav buyurmuştur ki:  Her peygamber, gençliğinde yahut çocukluğunda mutlaka çobanlık etmiştir.

Çobanlık etmeden, o sınavı geçirmeden, Allah ona alem başbuğluğunu vermez. Birisi sen de ettin mi? Diye sordu:  Dedi ki. Ben de bir müddet çobanlık ettim. Vakarları sabırları meydana çıksın diye Allah onları peygamber yapmadan çoban yapmıştır. Her buyruk sahibinin de insanlara çobanlık ederken Allah buyruğunu gözetmesi gerektir.

Kendisi sürüsünü güderken Musa gibi halim olması, akıl ve tedbirle bu işi görmesi lazımdır. Böyle harekette bulunursa Allah ona ayın üstünde, yücelikler aleminde bir ruhani çobanlık verir. Nitekim peygamberleri de bu çobanlıktan kurtarmış, onlara temiz kulların çobanlığını vermiştir. Sen bu çobanlıkta öyle doğru hareket ettin ki sana bir ayıp bulan kör olur.”Mesnevi.VI.3280-3300.

Çobanlık etmek, sevk ve idare etmek, yönetmek.

Eminim ki, hepimiz yüzlerce ve binlerce kez duyduk.

Neyi?

İyi yönetici nasıl olunur diye başlayan sözleri, konuşmaları, seminerleri, bir liderde olması gereken özellikler diye yazılmış sayfalarca kitabı, yapılmış röportajları.

Hikayede Allah Kelimi yani Musa as üzerinden diyor ki: Yöneten halim olacak, hilm ve yumuşaklık sahibi olacak ve akıl ve tedbirle idare edecek. Kararlarını akıl ve tedbirle alacak. İdaresi altında bulunanların kendi kendilerine yaptığı acımasızlıkları ısrarla takip edecek. Kendi hallerine bırakıp ne haliniz varsa görün demeyecek. Bıkıp yorulmayacak. Sonra öfkesini kontrol edip yumuşak davranacak ve bunları yaparken de akılla kararlar alacak.

Yönetici deyince aklınıza hemen devlet idarecilerinden tutun da büyük şirketler, koca koca kuruluşlar, mahkemeler geliyor değil mi? Durun hemen o kadar uzağa gitmeyin. Onlar da var evet ancak önce en yakından, kendimizden başlayalım.

Önce kendimizin çobanıyız. Kendi koyunlarımız neler peki? Duygularımız, hislerimiz. Arzularımız, isteklerimiz. Gönül nelerin peşine koşmaz ki? Gün içinde ve geceler boyunca nerelere savrulmaz. Kendimizi de anlayıp, kendimize de merhamet edip, kendi duygularımızı da akılla ve suhuletle idare etmemiz şart. Kendine hayrı olmayana koyun emanet edilir mi? Kendini idare etmekten aciz olup ta çoban beğenmemek olur mu?

Sonra aile. Ailedeki koyunlar kim? Aile fertleri. Koyun sözcüğü tırnak içinde dememe gerek yok siz anlıyorsunuz. Ailedeki çoban kim? Ebeveynler. Aile fertlerine karşı halimler mi? Onları idare ederken duygularını bir kenara bırakıp akılla karar alıyorlar mı? Yukarıdaki hikayede bir şey daha söylüyor: Her buyruk sahibinin de insanlara çobanlık ederken Allah buyruğunu gözetmesi gerektir.  Hem kendimizi hem de aile fertlerini idare ederken, aklı da başka bir aklın emrine vermekten söz ediyor.

Kendimiz ve ailemizin dışında başka çobanlıklarımız da var. Öğretmenler, imamlar, müdürler, amirler, bir, üç, beş, yedi vs…sorumluluğumuzda kimler varsa.

Ve başta sözünü ettiğimiz daha büyük büyük yöneticiler.

Etrafımda hep görüyorum. Yükselmek, büyük adam olmak, bütün dünyaya hükmetmek isteyen ve bunu hedefleyen pek çok kimse. Kitaplar okuyorlar, seminerlere katılıyorlar, diplomalar alıyorlar, siyasetle iştigal ediyorlar.  Hikayede ne diyor: Bir parçacık bile öfkelenmedi, kızmadı. Yalnız sevdi, acıdı, gözünden yaşlar döküldü. Dedi ki: Tutalım bana acımadın, kendi kendine neden zulmettin? Allah o anda meleklere dedi ki. Peygamberliğe Musa yaraşır.

Asıl Padişahtan padişahlık istiyorsanız, sizi çoban etsin istiyorsanız, halim olun. Halim nasıl olunur, onun yollarını araştırın. Kendi içinizdeki nefs koyununu idare edin önce. Onu yola getirin. Bunu yaparken bile halim olun.

Çobanlık halim olanlara yaraşır.

Abdullah b. Ömer (ra)'in naklettiği bir hadiste Allah Rasûlu şöyle buyurdular: "Hepiniz çobansınız ve hepiniz elinizin altındakilerden sorumlusunuz. Yönetici bir çobandır. Erkek, aile halkının çobanıdır. Kadın, kocasının evi ve çocukları için çobandır. Hepiniz çobansınız ve hepiniz çobanlık yaptıklarınızdan sorumlusunuz." (Buharî, Nikah, 91)