Hayatta en büyük nimet; sağlıklı olmak. Ciğerlere oksijenin dolması, elin-ayağın tutması, gözün görmesi, dişin ısırması, kalbin atması, midenin sindirmesi... ‘Ağrı neredeyse insanın canı oradadır’ der eskiler. Lakin; sağlık bu; her zaman sıhhatli olmuyor bünyemiz. Bazen hasta biziz, bazen de bir sevdiğimiz...

          Hasta olduğumuzda, bir kaza geçirdiğimizde, vücudumuzda bir gariplik hissettiğimizde, bebek beklediğimizde veya yakınlarımız böyle bir durumda olduğunda; soluğu doktorda alıyoruz. Aman doktor, canım doktor, derdime bir çare...

           Tıp eğitimi almamışsak ya da o branşa yabancıysak; sıra sıra sorularımızı ardın sıra diziyoruz. “Nasılım, neyim var, geçer mi, ne yapsam, nasıl yapsam?” ince ince bilmek istiyoruz. Mevzu bahis bir sevdiğimiz ise; bu seferde onun için seferber oluyor, onun durumuyla ilgili bilgi almak istiyoruz. Eğer ki bir de saçının teline kıyamadığımız yatıyorsa sedyede “Doktor ne olur kurtar!” diye çaresizliğimizi dile getiriyoruz...

          Bazı doktor bilgi vermiyor, kimisi sorumuzu cevaplamıyor, hatta kimisi var; latince terimlerle bizi konuya Fransız bırakıyor. Zaten canımız burnumuzda; bu doktor ne yapmaya çalışıyor? Sakin ol güzel kardeşim, bu doktor da en nihayetinde insan değil mi?! Doktorun aydınlatma yükümlülüğü var mı? Var. Hastanın bilgi isteme hakkı var mı? Var. Peki; hasta ya da hasta yakını olarak doktora tokat, tekme, kafa atma hakkımız var mı? Hakaret veya küfür etme hakkımız var mı? Üzerine yürüme, bıçak çekme hakkımız var mı? Böyle hak mı olur ey güzel ülkemin insanı; Hekime şiddet reva mı?

          Doktor aydınlatma yükümlülüğünü yerine getirmemişse; hastaneye başvuruda bulunursun, başka hekim talep edersin, olmadı şikayette bulunur; doktoru da hastaneyi de dava edersin. Dava etmek ‘hak’tır, şikayet ‘hak’tır; kullan bu hakkını eğer mağdur olduğunu düşünüyorsan. Kimse sen hakkını arıyorsun diye haksızlığa uğramasın... Devlet şikayet ve dava hakkını vermiş kullan diye. Peki hekime şiddet kullanma hakkını sana kim veriyor?

Doktora yönelik hakaret, şiddet, yaralama...  Doktora yönelik bu haksız fiili yapan zaten utansın!  Sayın Hakimler; sorarım şimdi sizlere : Hekime yönelik şiddet cezasız mı kaldın?!? Doktora şiddet reva mı, bunun karşılığı hükmün açıklanmasının geri bırakılması mı? Peki ya bu konuda be olacak şimdi toplumun algısı?

          Doktora yönelik şiddette müvekkilini “Her kamu doktorunun yutması gereken laflardan” ifadeleriyle savunan Avukat olur mu? Olmasın, olduysa da yazıklar olsun...

Bu kadarlık utanç vicdanımıza yetti mi? Yetmediyse hastane acil servisi ve adliye koridorlarında bizzat bu olaylara şahitlik etmeye davet ederim sizleri...

           Sadece Hekime mi? Hayır! Çocuğa, hakeme, öğrenciye, yaşlıya, öğretmene, gence, kadına, erkeğe... Her türlü şiddete, her kime olursa olsun; şiddete hayır! Tekrar tekrar, tekrar ediyorum : ŞİDDETE HAYIR!

Haksızlığa göz yummadan, haklının yanında olabilenlerden olmamız temennisiyle kıymetli okuyucularım...

Haftaya görüşmek üzere...