Bugün müsaade ederseniz silerle beraber delikanlılık günlerime gitmek istiyorum. Lise yıllarımızda okulumuzdan arta kalan zamanımızın büyük bir bölümünü stadyumda geçirirdik. Hangi tür sportif mücadele olursa olsun mutlaka izler keyif alırdık. O günün dar imkanlarına rağmen kulüplerarası salon müsabakalarında müthiş rekabetler olur, izleyenler büyük heyecanlar yaşardı. Bizler çeşitli amatör kulüplerde lisanslı sporculardık. Kapalı salon maçlarına (Basketbol, voleybol, boks, güreş, masa tenisi vs.) gittiğimizde rahmetli Yusuf ağa genellikle kapıda olur, bizleri tek tek içeri alırdı. Bazen bu kulüpler arasındaki maçlar şimdiki fuar alanına yansır orada da önemli maçlar oynanırdı. Konyaspor, İdmanyurdu, Demirspor salon maçları bizlere unutulmaz maçlar izlettirdi. O dönemleri kimse küçümsemeye kalkmasın. Konya, sporun her dalında Türkiye ölçeğinde başarılıydı. Bisiklette; Rıfat Çalışkanlar, Nusret Ergüller, Mevlüt Boralar, Süleyman Okurlar, Erol Küçükbakırcılar… Boksta; Ali Kılınçoğlular, Hamdi Yiğitler, Mehmet Kumovalar, Nuri Eroğlular, İsmail Odunkıranlar… Atletizmde; Mustafa Sılaylar, Abdil Gülhanlar, Ahmet Ketenler, Maroton Mehmetler, Mustafa Yavuzlar, F.Bayram Hadiler, Ömer Zenginler… Basketbolda; Nail Yüzbaşıoğulları, Tezcan Uzcanlar, Candanlar, Birantlar, Hüseyin Erkekler, Kerim ağabeyler, Ergunlar… Voleybolda; Necati Yeğenoğlular, Kılıçlar, İzzetler, Mustafa Acarlar, Havagücülü Tayyarlar… Güreşte; Erdoğan Koçaklar... Tekvandoda; Kayhan Aytarlar, Metin ve Ali Şahinler… Jimnastikte; Ali Salgınlar… Amatör Futbolda Demirspor takımının hem Geç hem de A Takımının Türkiye Şampiyonu olmaları.Bu yukarıdakiler benim yazarken aklıma gelenler. Unuttuğum ağabeylerim ve arkadaşlarım beni lütfen bağışlasınlar. Herhalde tam bir araştırma yaparak yazacak olsam 5-6 sayfa yetmeyebilir.Bütün bunları niye yazıyorum? Bu tür müsabakalar yapılırken seyircinin ilgisi büyük olurdu. Çok güzel tezahüratlar olurdu. Bu yukarıda ismini sayabildiğim sporcular okullarının da maçlarına çıktıklarında neredeyse okulların tüm öğrencileri maçları seyretmeye gelirler, çok renkli görüntüler ortaya çıkardı.Derin bir ahhh çekmemek mümkün değil. Arkadaşlık, dostluk, ahde vefa en üst seviyedeydi. Sahada takır takır mücadele olur, maçtan sonra her şey biter, dostluk yeniden başlardı. O günleri yaşamanın mutluluğu içindeyim. Bir de bu günlere bakın. Her şey menfaat üzerine kurulmuş.Spor yapan çok insan var gibi ama spor kamuoyuna beş tane isim sayın deyin, bakalım sayabilecekler mi? Bir çok insana spor yaptırmaya çalışıyoruz ama sahalara girişine engel olup parayla girmelerine zorluyoruz.Geçmişte sporla alakası olmayan bir çok arkadaşımız şu an Konya’da başrolde. Terlemeyi bilmezler, formayı bilmezler, tozlu sahaları bilmezler. Bütün bu olumsuzlukları gidermek için de tek başına Mehmet Baykan’ın çabaları bazen yeterli olmuyor. Başkan Baykan, elinden gelen tüm fedakarlıkları yapıyor, her şeye yetişemez ki. Ona hepimizin yardımcı olması lazım.Salon sporları yapan kuruma bağlı olmayan takımlarımız zorda, antrenman yapacak saha bulamıyor. Bazen bu salonlarımız siyasi partiler ve spor dışında bazı geçmiş arkadaşlarımız tarafından daha çok kullanılıyor. Kimse bir şey diyemiyor. İkili üçlü konuşmalarda dedikodular hiç eksik olmuyor. Herkes şikayetçi. Ama gelin görün ki eyyamcılık en üst seviyeye gelmiş durumda. İşin kötü tarafı da doğruları söylediğin zaman kötü adam olmuş oluyorsun. Ben de dedim ki, dertlerimizi söyleyeyim ki kötü adam ben olayım.Sayın Valimizin ve Belediye Başkanlarımızın en seri bir şekilde Spor İl Müdürü F. Bayram Hadi ve ASKF Başkanı Mehmet Baykan ile bir araya gelerek bu işe çok acil çözüm bulmak zorundalar. AB kriterlerinde takım kurdurup, lisanslı sporcu sayısını çoğaltmak çok önemliyse bu sporculara antrenman yeri sağlamakta çok önemli. Belediyelerimizin bir çok salonları var. Bu salonları bu tür takımların kullanmalarına imkan verebilirler. Bu konuda spora ilgi duyan herkesi duyarlılığa davet ediyorum. Madem maddi yönden desteklenmiyoruz, hiç olmazsa manevi yönden desteklenelim.Ne dersiniz, umutlanalım mı?Haydi hayırlısı…