Şu toprağa sevgiden başka bir tohum ekmeyiz,
Şu tertemiz tarlaya sevgiden başka bir tohum ekmeyiz biz...
Beri gel, beri! Daha da beri! Niceye şu yol vuruculuk ?
Mademki sen bensin, ben de senim, niceye şu senlik benlik...

Ahirete doğum günü demek olan vefat yıl dönümünde, bir kere daha rahmetle andığımız Hz. Mevlâna, asırlar önce yine zor zamanların birinde bunları söylemiş. Moğol istilasının coğrafyamızı kasıp kavurduğu ve ümmetin evlatlarının parçalanıp birbirlerine düştüğü bir zamanda söylemiş bu sözleri: Biz bu topraklara sevgiden başka bir şey ekmeyiz.

Toprak, insanın da hammaddesi. İnsan, arzın halifesi. Yeryüzü insana emanet edilmiş ve insan yeryüzünü imar göreviyle vazifelendirilmiş. İnsanın ıslah için görevlendirildiği yeryüzünde, şeytanlar ifsat görevini üstlenmişlerdir.

Yeryüzünün halifesi olan insana, kendi hemcinsi olan toprağa kin-öfke-nefret tohumları ekmek yakışmaz elbet. Onun için bu topraklara sevgi ekilmeli. Özellikle hemen hemen bütün peygamberlerin gönderildiği, tevhid mücadelesinin kesintisiz sürdüğü bu bizim yaşadığımız topraklar, sevgi tohumları ekmeye en layık topraklardır.

Zaten sevgiden başka ekilmek istenen şeyler bu topraklarda tutmaz ve yeşermez. O halde ne diye birileri bu topraklara kin ve nefret tohumları etmek istiyor ki! Yahut neden şeytanî güçlerin ekmeye çalıştığı bu nefret, kin ve öfke tohumlarına birileri su vermeye kalkar ki! Şeytanın güdümündeki şer odakları kin ve nefret tohumları ekmek istiyorlarsa, biz onları örnek alamayız ki, onlar bizim hocamız olamaz ki!

Yine onun ölümsüz sözleriyle yazımıza son verelim:

Gel, gel de birbirimizin kadrini kıymetini bilelim. Belli olmaz, bakarsın birbirimizden ansızın ayrılabiliriz! Mâdemki Peygamberimiz “Mümin müminin aynasıdır” [1] diye buyurdu, ne diye aynadan yüz çeviriyoruz. Garazlar, kinler dostluğu karartır, gönlü yaralar. Ne diye garazları gönlümüzden söküp atmıyoruz? [2]

Gel aramıza gir. Biz, Hak âşıklarıyız, gel aramıza katıl da sana da aşk bahçesinin kapısını açalım... Sen, su gibisin, fakat çukurda kalmışsın, mahpussun. Kendine bir yol aç da bize katıl, çünkü biz Hakk’a doğru akan bir seliz, sel! [3]

Dostlar, dostlar! Sakın ayrılmayın birbirinizden! Aklınızda birbirinizden ayrılma sevdası bulunmasın. Aslında hepiniz de birsiniz, ikilik düşüncesine kapılmayın. Birbirinize yabancı olmayın. Vefa sultanı size, ‘vefasızlık etmeyin’ diye emrediyor! [4]

Bu sözler, Birlik Dükkanının sahibi olan Mevlâna’mıza ait, kulak verelim ve gereğini yapalım..

[1] Münâvî, Feyzü'l-Kadir, VI, 251-252.

[2] Mevlânâ, Divan-ı Kebîr, III, 1535

[3] Mevlânâ, Divan-ı Kebîr, III, 1536.

[4] Can Şefik, Hz. Mevlânâ’nın Rubâîleri, 918. rubâî.