Acı sadece aşkta güzeldir aşk çöllerde;

Burcu burcu Muhammedi bir kokunun etrafında, görünmez cennet bahçelerinin havasını sunar. Zihin kalıplarının un ufak kum taneciklerine dönüşümünün sembolü sonu gelmez adımlarımızda özgürlük. Bir “la” kadar amansızdır uçurumlarımız, bir “la” kadar derin ve anlamlı. Bakır rengi kum tepelerinin uçsuz bucaksız çöldeki saklambacıdır aşk. Kutsaldır yüreğinin yanmasına aldırmadan kor ateşi avuçlamak.

Güneş boynunu çekmeye başlarken ufuk çizgisinin ardına çölün yüzünde ebrular dans eder. Sen gelirsin dünyama sevgili! Omuzlarım asırların yükünü taşır, sesin benden başlayarak yeryüzünün kuytularına ulaşır. Damar damar olmuş kahverengi toprakların kâinata hayat pompalamasıdır nefesin.

Bir fiskelik saltanatın sahibidir iblis, koynumda saklanır, serpilir, güllerden darağaçları kurar. Doyumsuzluğun kucağında kötülüklerle beslenen benim, şeytanda, melekte benim, ellerimdeki terazidedir değerim. Şeytan en fazla çölde yaklaşır insana, insan en fazla çölün yalnızlığında yakınlaşır Allah’a ve Allah kuluna her zaman en yakın, şeytana en uzaktadır.

Sevgili, kurumuş dudakların yakar bahar bilmez yüreğimi, büyük çatlaklar, yarıklar oluşur insanlığın haritasında. Addas’ın elindeki üzüm taneleri dindirir mi susuzluğu mu? Zemzem kuyuları kandırır mı ruhumu? Gözden uzaklarda bir deve kervanının yitip gitmesi gibi bırakıp gidiyorum, kendimden yitiyorum. Yalın ayaklarım sıcak kumlara bata çıka yapayalnız sana geliyorum.

Çölün kalbinden doğmuş sevgili; gözyaşlarıyla kendinden geçmiş gönüllerin dudaklarında tekrarlanırsın. Yüz binlerce çocuğa verilir adın, şiirlerde şarkılarda yankılanırsın. Konferansların, seminerlerin, toplantıların konusu karanlıkları nurlandırışın.

Adın her yerde Muhammet; getirdiklerin nerede?

Çöl burada sevgili; aşk nerede?

Neredeyiz?