Durum vahim.

Defalarca yazdım bu köşeden.

Çok eleştiri aldım.

Bazen de benim siyaset yapıp rakamlar üzerinden hükümete çattığımı söylediler.

Ama ben bunları aklımın bir köşesinde tutarak kimseyi kırmadan yazmaya devam ettim.

Amacım siyaset değil.

Siyasilerden pek bir beklentim yok.

Tanıyan bilir beni, bu işlerden ağzı yanmış biriyim hatta.

Ama bazı gerçekleri yazmak, halktan saklamamak da gerekiyordu.

Aslında ben, “Ben size söyledim” ya da “Bak, ben haklı çıktım” demeyi hiç sevmem.

Keşke haklı çıkmasaydım da madara olsaydım herkese.

Ama şu an ülke ekonomisinin içinde olduğu durumu “Ben önceden yazmıştım…”

Defalarca hem de.

Hatta işin gidebileceği noktaları da söylemiştim.

Tabi ki sakalımız yok ki lafımız dinlensin hesabı oldu.

Kimse lafımızı dinlemedi.

Ama ekonomimizin bir önceki ithal bakanı Kemal Derviş diyince işler değişti.

Ne dedi Derviş?

“Gelişmekte olan ülkelerde (yani bizim gibi ülkelerde)yükselen gıda ve enerji fiyatları nedeniyle kentlerdeki yoksul insanların “enflasyon tsunamisi” ile karşı karşıya… Bu ülkelerdeki fiyat artışları, bu insanları, bir yıldan daha kısa bir süre içinde yüzde 25 kadar daha yoksul hale getirdi.” dedi…

Ve Derviş işi bilen birisi olarak şunu ekledi:

“Ancak FED faiz oranlarını düşürürken siz yükselen bir ekonomide para politikanızı nasıl sıkılaştırabilirsiniz? Yıllarca enflasyon ile mücadele eden Türkiye ve Brezilya gibi ülkeler, makroekonomik bir döngüden değil, finansal sektörü kurtarma gereğinden kaynaklanan gerçek bir enflasyon tehlikesi ile karşı karşıya.”

Yani bizimkiler, bazı bankaları kurtarmak adını halkı bu yüksek faiz ile karşı karşıya bırakacaklar.

İster sevin ister sevmeyin Kemal Derviş’i.

Ben sevmiyorum şahsen.

Ama şunu da unutmayın, sizin iyi dediğiniz mevcut ekonominin mimarı o.

Yani hala onun bakanlığı döneminde planladığı ekonomik program uygulanıyor.

O halde, sanırım Derviş, bizim mevcut durumumuzu bizden daha iyi biliyor.

Bu bakımdan, Derviş’in fikri önemli.