Salamon ölüm döşeğindeymiş. Bir ara, yarım asırlık karısı, elini şöyle iki avucunun içine alınca, ihtiyar gözünü açmadan sormuş:- Raşelim, sensiin?- Benim Salamon'um, benim.- Oğlum Moiz de burdadıır?- Buradayım babacığım!- Ya güzel kızım Estel, Estel’im de burdadıır?- Salamon'um, hep buradayız, bütün ailen yanındadır...- Ulan dükkânı kime bıraktınız? Yukarıdaki fıkrayı, Türkiye Yazarlar Birliği Konya Şubesi organizesiyle Ereğli’ye yaptığımız seyahatte, elimize tutuşturulan mikrofonla gezi ekibimize anlatmıştım…Bu fıkra dün yine aklıma geldi. Gazetemizin Kültür Editörü Murat Güzel dün nihayet evlendi. Ben de Murat’ın sağdıçı oldum. Dolayısıyla benim bugünkü gazeteye pek bir faydam olmadı. Gazeteden diğer arkadaşlar da düğüne gitmek isteyince, ‘gazeteyi bugün kim hazırlayacak’ diye düşündüm. Tabi birkaç saatimizi dostlarımıza ayıramaz isek, birkaç saatlerini bize ayıramazlar… İçimizden temsilen bazı arkadaşlar Murat’ı bu güzel gününde yalnız bırakmadılar. Sağdıçı olarak hepsine teşekkür ederken, mangalda kül bırakmayan pek çok arkadaşımızı aradı hep gözlerim. Ekabirden, üdebadan, şuaradan Murat’ın düğününe gelemeyen arkadaşların kimler olduğu bu saatten sonra beni ilgilendirmiyor; bundan sonra Murat’ı ilgilendirir mi bilemem?.. Muratçığım hayırlı mübarek olsun.***Ereğli Belediye Başkanı Ahmet Özdoğan Konya’dan gelen bir otobüs dolusu TYB üyesini İvriz’de karşıladı. Halkapınar ilçesinin sınırları içerisinde kalmış, ama ismi Ereğli ile anılan ve kolay kolay da ayrılmayacak (Ereğli il olunca, Halkapınar zaten Ereğli’ye bağlı bir ilçe olacağından değişen pek bir şey olmayacak) bu güzel ve tarihi mekanda ‘Muhtar’ın Yeri’ bizim için hazırlanmıştı. “Alabalıklar ancak bu kadar güzel pişirilir” dedi pek çoğumuz...Bir tarafta İvriz’in şırıltısı bir tarafta hiç bitmeyen ve sık sık kahkahalarla aralanan sohbet, zamanı da İvriz’in suyu gibi akıttı…Memleket Ereğli Temsilcisi Cuma Ali Koçak’ın mihmandarlığında, öğlenden gece yarısına kadar süren gezide, Ereğli Belediyesi’nin hizmetlerinin bir kısmını dinleyebildik. Başkan Ahmet Bey’in çalışkan olduğunu, samimi olduğunu yazmaya gerek yok sanırım. Sizler zaten O’nun çalışmalarını Memleket Ereğli sayfasında okuyorsunuz…Gazetemiz yazarları ve TYB üyelerinin birbirinden güzel olacağına inandığım gezi yazılarıyla Perşembe günü Ereğli izlenimlerimizi sizlere tam sayfa olarak aktaracağız.***Gece yarısı yoldan gelmişim, yorgunum… Uykunun derinleştiği sırada telefonum acı acı çalmaya başladı. “Deprem oldu, haberin var mı?” sorusuna, “Yok” diyerek tekrar yatağa uzandım. Biraz sonra ikinci depremin haberi için başka birisi vardı telefonun diğer ucunda. Uykumu kaçırmışlardı; pencereden aşağıya bir göz attım, tüm mahalle yola dökülmüş, bizim gibilere acıyarak bakıyorlardı aşağıdan… Her şey Allah’tan diyerek yatağın yolunu tekrar tuttum. Telefonum üçüncü kez çaldığında ise dostum Bekir Dolu, depremle ilgili enformasyon arayışındaydı…KONTV, diğer televizyon kanallarıyla arasındaki farkı akşam bir kez daha gösterdi. Önce alt yazılarla bilgi verdi sonra da son dakika haberi olarak sunucuyu gördük karşımızda. 3,2 ve 3,3 şiddetindeki depremlerin can ve mal kaybına sebebiyet vermediği ortadaydı…Sabah her yerde deprem konuşuluyordu. Gözler uykusuz, moraller bozuktu…Sonumuz hayır olsun…