Ben belediye reisi olsaydım, koltuğa oturur oturmaz belediye bürokratlarını tek tek çağırır benden ne istediklerini sorardım. Hem de onları yakinen tanıma fırsatı bulurdum bu kısa sohbetlerle. Önyargısız olarak içlerinden iyi yöneticileri seçerdim evvela. Onları ikna ve taltif ederdim. Kendilerine beş yıl boyunca iyi bir görev vermeyeceğim kişilere ise, bu durumu belirttikten sonra, istedikleri makamlardan onların emekli olmalarına yardımcı olur, belki de dualarını alırdım. Öyle ya, ilçe reisliği için aday adayı olmuş, hayaller suya düşünce de tekrar eski görevine dönmek istemiş olabilirsiniz. Bundan daha doğal bişey bilmiyorum. Veyahut ta evvelki reis sizi kızağa çekmiş beş yıl sabırla beklemişsiniz, gelen reis beni görür diye, ama işte görülmeye bilirsiniz. Buna da kader denir…

Emekli yaşı gelenleri karşıma alır, arkadaş niye gidip çoluğunla çocuğunla vakit geçirmiyorsun. Belli bir yaşa gelmişsin. Gez, toz, emekliliğin tadını çıkar. Haaa iyi bir mevkiden emekli olup, maaşı yüksek almak istiyorsan, tamam. Bunu hak ettiysen hemen görev yazını yazıp bir hafta sonra da emekliliğe sevkini başlatalım. Yok, hak etmemişsen, yani daha evvel kadro olarak o istediğin yerleri görmemişsen, sana bu kıyağı yapamam, kul hakkına girer derdim. İnanın hepsini ikna ederdim.

Gözden uzak gönülden uzak bir mekânda mesai dolduran ve inatla emekli olmayanlar tanıyorum bu şehirde. Somut bir suçtan dolayı değil onların bir kenara fırlatılmışlıkları…

Gözde ve en güzel makamlarda mesai dolduran ve inatla şehrin anasını ağlatanlar tanıyorum bu şehirde. Somut bir suçları var. Şehrin geleceğine kastediyorlar…

Oysa ben reis olsaydım, bunların hiç birisi olmazdı biliyor musunuz?

Kör olası koltuk, ölüm korkusunu falan alıp götürüyor. En akıllı, en ileri görüşlü ne bileyim her şeyin bi eni oluveriyor insan seçilince değil mi? Her inişin bir çıkışı, her çıkışın da bir inişi olduğunu hiçbir zaman aklından çıkarmayan, dünü unutursa yarın başına gelecekleri fark edemeyecek kadar kör olmayan bir reis olmak isterdim. Kendimi hep karşımdakinin yerine koyardım. Onun hayallerini düşünür, birden bire karar vermezdim.

Ama gördüğünüz gibi ben reis değilim. Bu gidişle reis falan da olamam. Fakat iyi reis olurdum ben yaaa…