Bana bu yazıyı yazdıran yerel gazetelerimizden birinde çıkan bir haber. Resimli bir haber bu. Resimde bir ilçemizin belediye reisi var. Yanında da fakir ve ihtiyar karı koca. Sofradalar; çorbaya kaşık sallıyorlar…

Belediye reisleri bu tip organizasyonları hep yapmalı. Fakirleri bulup, ihtiyaçlarını gidermeli. Sakın bunu eleştirdiğimi sanmayın. Eleştirmek şöyle dursun, belediye reisleri birkaç günleri dışında tüm ramazanı fakirin fukaranın yanında geçirmeli onları görmeli, gözetmeli…

İtirazım bu ziyaretlerin resimlenip haber haline getirilmesi ve servis edilmesine. Gazetelerde de falanca reis falancalara şöyle yardım etti türü haberler çıkması. Bunlar beni ziyadesiyle rahatsız ediyor. Bu tip yardımlar, ziyaretler gösterişten uzak, resimden, kameradan uzak yapılmalı oysa…

Bir belediye reisi kalksa, eşini ve çocuklarını da yanına alsa ve sıradan, rasgele bir ailenin zilini çalıp oraya gitse, ellerinde de kendi yaptıkları yemekler olduğu halde. Azık karıştırmaya var mısınız dese. Yanlarında da belediyeden hiçbir görevli olmasa. Dahası bu ziyareti kimse görmese. Kimseye göstermeden, gösteriş olmaksızın yapılsa yani. Bu ziyaretten geriye fotoğraflar ve kamera görüntüleri yerine güzel anlar kalsa. Evin küçük çocuğunu sevse reis mesela. Ona çıkarıp cebinden abartısız bir miktar harçlık verse. Reisin hanımı evin hanımıyla dertleşse, ona sadece ikisinin göreceği şekilde yardımlarda bulunsa. Belediye reisi ile evin reisi askerlik anıları anlatsa birbirlerine. Telefon numaraları verilse ve bundan sonra iyi bir dostluk kurulsa iki aile arasında…

İyilik tohumları ekilse yani…

Yıllar sonra bile olsa karşılığı görülebilecek bir iyilik tohumu…

Gidilen aile isterse bunu oturdukları mahalleye anlatır, reklâm yapar zaten, niyet reklâm ise. Yok değilse gerçekten iyilik tohumları ekmeye gidildi ise, Allah verir onun nimetlerini…

Belediye reisi bir gece sahur vakti çıksa evinden, o saatte çalışan elemanlarının yanına gitse elinde güzel yiyeceklerle. Kimsenin görmediği sadece orada bulunanların şahit olacakları bir gece yaşansa. Hiç fotoğraf çekilmese ve görüntü alınmasa…

O geceyi yaşayanlar, aralarında orada olmayanlara anlatır ve başkanı överler zaten. Ne diye reklam edeceğim diye esas reklamı unutursunuz bilemiyorum. Maksat halis değil mi yoksa. Her şey sadece o görüntüye mi?..

Sadece belediye reisleri mi, herkes iyilik tohumları ekmeli. Kim ne kadar gücü yetiyorsa o kadar yardım etmeli sağa sola. Herkes böyle yaparsa kendiliğinden çözülür pek çok şeyimiz.

Fakirin gözüne sokulmamalı yardımlar yani…

Fukara çocuğuna milletin gözünün önünde verilmemeli ayakkabılar, elbiseler…

Babası aldı sanılıverse çok mu yani. İlla yardım edildiği belli mi edilmeli…

Kendimize yapılmasını istemediğimiz bir şeyi başkasına yapmayacağız hülasa…