En güzel Pazar günü etkinliklerinden birisi de Muhacir Pazarı’na gitmektir benim için.  İlimize çok eski tarihlerde göç eden muhacirlerin tarafından kurulduğu söylenen ilk halk pazarlarından birisidir burası. Pazar ama nasıl bir Pazar…

Muhacir Pazarı öyle sıradan bir semt pazarı değildir, bilenler bilir… Öncelikle şunu belirtmeliyim ki adres soranların ismini belki de en çok duyduğu yerlerin başında gelir. Selçuklu, Meram ve Karatay merkez ilçelerinin kesiştiği merkez bir alanda bulunan yer, buranın esas alınarak adreslerin tarif edilmesine neden olur.

Konya’nın meşhur kıl biberinin, acı marulunun, hırtlağının, acurunun; üzümünün, alıcının, dağ armudunun, kirazının, kavununun ve şu an aklıma gelmeyen pek çok sebze-meyvesinin yanı sıra yoğurt, tereyağı, küflü peynir başta olmak üzere pek çok peynir çeşidinin de bulunabileceği yerlerden birisidir.

Sadece bunlar mı? Daha neler neler… Bir tarafında oldukça gelişmiş bir balık hali; diğer tarafında ise kuş pazarı…

Adı kuş pazarı olsa da sadece kuş değil; aynı zamanda birçok hayvan türünün de görücüsüne çıktığı bir meydan burası. Güvercin, kanarya, keklik çeşitlerinin yanı sıra tavşan, hindi, keçi, koyun, tavuk, ördek ve horoz satışları da vardır.

Özellikle küçük çocukların ellerinden tutularak götürülüp gezdirilmesi gereken yerlerden birisi Muhacir Pazarı hem eğlenmeleri hem de öğrenmeleri için…

Malum yaz aylarının sonuna doğru yaklaştıkça Konyalı hanımları da bir telaş sarmaya başlar. Yerli sebzeler, buraların tabiriyle, pazarlara dökülmüş, civir civir salatalıklar, biberler tam da turşuluk olacak şekilde yakın köy ve mahalle; bahçe ve tarla mahsulleri buralara getirilmiştir. Sadece turşuluk mu, kurutmalık, konservelik, reçellik, salçalık ne gerekiyorsa Konyalının pazar görüp kışlık hazırlıkları için gerekli malzemelerini temin etme mevsimidir.

Günümüzde biz pek çok şeyi hazır dondurulmuş ya da paketlenmiş yemeyi tercih etsek de eskiden böyle değildi... Sonbahara girerken annelerimiz, teyzelerimiz, halalarımız, komşularımız çoğu zaman bir araya gelerek elbirliği ile tüm kış yenilecek olan konserveleri, turşuları, salçaları hazırlamaya koyulurdu. Şimdiki gibi ne yaz meyveleri kışın olurdu ne de insanlar kışın satılan yaz ürünlerini alıp kullanırlardı.

          Hepimizin bildiği bir şey var; kışın pazara ya da markete gelen ürünler seralarda yetiştirildiği için hem lezzetsiz hem de pahalı olmalarının yanı sıra o mevsimindeki sebzenin meyvenin yerini tutmuyor. İşte bu noktada kış hazırlıkları devreye giriyor. Kış hazırlığı, yaz sebzelerini farklı usullerle bozulmadan uzun süre dayanır hale getirmektir.

           Bizim çocuklar için oldukça eğlenceli geçer bu aylardaki hazırlıklar… Bahçenin bir tarafına kurutulmak üzere serilmiş tarhanalar, diğer tarafta erişte kesme hazırlıkları, öte tarafta kurutmalık biberlerin içlerinin boşaltılması, patlıcanların oyulması, bir diğer tarafta turşuluk domates,  salatalıkların çatallarla delinmesi vs. vs… Bulunmaz bir şenlik. Bu koşuşturma halleri ve kendilerinin de bu yoğun telaşın içinde rol almaları bulunmaz bir nimet onlar için.

Gerçekten de bir süre sonra belki de bizden bir önceki nesil olan anneanne ve babaannelerinin yaşama gözlerini kapatmalarıyla birlikte belki bu hazırlıklar da son bulacak, hazır gıdalarla beslenmenin kolaycılığıyla, nitelikli beslenmeden uzak kalacakları gibi bu güzel koşuşturmaları da özlemle hatırlayacaklardır.

Not: Bu yazı birkaç yıl önce kaleme alınmıştı. Güz aylarının gelmesiyle birlikte yayınlanmasına karar verildi. Umarım Muhacir Pazarı bir an önce yeni yerinde, eski hareketli günlerine geri döner.