Baba, ortaokul üçüncü sınıfa giden oğlunun elinde karneyle salona girdiğini görür. “Allah Allah, dönem ne çabuk bitmiş...” diye düşünür ve oğluna seslenir:
- Getir bakayım şu karneyi!
- Al baba...
Adam karneye bir bakar ki, beden eğitimi ve resim dışındaki tüm dersler zayıf.
- Bir dediğini iki etmiyoruz, bilgisayar dedin, bilgisayar aldık, ingilizce kursu dedin ingilizce kursuna gönderdik, kurs, spor aletleri, ne istersen alıyoruz, yapıyoruz. Harcadığın paranın haddi hesabı yok. Ne bu notların hali, rezil şey!
- Baba, o benim karnem değil ki, senin kitaplarını karıştırıyordum, kitapların birinin arasında karnelerinden birini bulmuştum...
...
Baş Savcının AK Parti’yi kapatmak için dava açmasına değil...
Anayasa Mahkemesi üyelerinin çoğunluğunun A. Necdet Sezer tarafından atadığına ve belli bir çevre tarafından oylarının rengi kesin belli gibi olmasına da değil...
Doğan ve Çukurova medyasının derin güçlerin değirmenine su taşımasına da değil...
Hele şu günlerde olmamış hadiseleri olmuş gibi anlatan Karamehmet’in Show TV’sine hiç değil...
Ora burada bilir bilmez önüne gelen herkesin konuşmasına ve ön yargı manyaklarına hiç değil...
Kapatılmaya çalışılan partinin rakiplerine bakıyor, hayretler içerisinde kalıyorum...
Meğer CHP de MHP de rakiplerinin ‘oy’la değil, yargıyla ortadan kaldırılmasına sevindirik olmuşlar. Hiç adam gibi bir karşı duruş yapmadılar...
Beklerdim ki...
Biri biri ardına çıkıp açıklama yapsınlar...
Yeri göğü inletip hukuk darbesi olarak yorumlanan bu hadiseyi kınamalıydılar...
Biz rakibimizin bu şekilde alaşağı edilmesine karşıyız, onunla sandıkta işimiz var demeliydiler...
Onlarla, icraatlarını eleştirerek ve kendimizi halka daha iyi anlatarak hesaplaşmalıyız...
Yoksa...
...
Parti kapatılırsa, Türkiye’de uzun bir aralık bir parti çıkarak demokratikleşme adımı atamaz... demokratik dünya da ciddi manada işine gelmez ise kurulacak uyduruk hükümetleri ciddiye almaz...
Hakikaten yol ayırımındayız, çünkü dünya krizden çıkmaya çabalarken biz kendimizi yemeye uğraşıyoruz...
