Atiker Konyaspor Olympique Marsilya’yla uzatma dakikalarında yediği golle beraber kaldı.

Hakikaten trajedik bir son.

10 kişi kalmış rakip karşısında son dakikada gol yemek, futbolcuları, teknik heyeti, stattaki taraftarları, ekran başındaki milyonları yıktı.

Maça gelecek olursak;

İlk yarısı kontrollü ve fazla pozisyon olmadan geçti.

Ancak ikinci yarıya her iki ekipte kazanmak için çıktı.

Seyir zevki yüksek bir mücadele oldu.

Top bir o kalede bir bu kaledeydi.

Her iki takım da gol pozisyonları yakalarken Konyaspor daha çok pozisyon yakalayan oyuna daha çok hakim olan taraftı.

Mehmet Özdilek, kafasındaki sitemi oturtmaya çalışıyor.

Bir basketbol koçu gibi her pozisyonda kenardan oyuncularını uyardı.

Özelikle alan daraltmalarını istedi.

Hat halinde savunma ve hücum yapma konusu üzerinde çok durdu.

Forvet, orta saha ve defans hattının birbirine bağlantılı olarak toplu halde hareket etmesini istedi.

Tabiri caizse dalga misali hat halinde pozisyon almaları konusunda uyardı.

Eliyle sürekli o çizgiyi işaret etti.

Oyunu da iyi okudu bence.

Forvetsiz Konyaspor, Evouna’dan bu maçta da verim alamdı. Son hatası sonrası onu çıkardı Fofana’yı forvete koydu. 

O yorulunca Ezekiel’le yer değiştirdi.

Bu noktada bence yanlış tercih yaptı.

Ezekiel’in de Evouna’dan çok farkı yok çünkü.

3 Afrikalı tam bir hayal kırıklığı…

Özdilek, bundan sonra Milosevic ve Fofana’yı forvet oyuncusu olarak oynatsa daha çok verim alır.

Maalesef maç bitti derken o takım üzerindeki, psikolojik sorun devreye girdi.

Ve talihsiz gol geldi.

Son maçlarda bir mucize olmazsa, Konyaspor Avrupa defterini de böylece kapatmış oldu.

Şimdi sırada lig var.

Kasımpaşa kolay maç olmayacak.

Peşinen söyleyelim.

Hani 1 puan iyi desek yeridir.

Umutsuzluk giderek artıyor.

Dışarıda yalnızlaşan Konyaspor, şehirde ve kendi taraftarları nezdinde de giderek yalnızlaşıyor.

Gidişat kötü…

Hayırlısı bakalım.