Refik Tuzcuoğlu seçim maratonuna “Her şey güzel olacak” diyerek başlamış ve Meram’ın üçüncü başkanı seçilmişti. 2004 yerel seçimlerinin hemen ardından rutin belediye çalışmalarına bir ilk adım olarak “kurumsal kimlik” çalışmasını da eklemiş ve proje üzerindeki çalışmaları işinin ehli uzmanlar eliyle titizlikle yürütmüştü. Belediye yeni -umarım kalıcı olur- amblemine nihayet kavuştu. Çalışma, kamuoyu algısına uygun ve belediyenin görsel kimliğine uygulanabilirliliği açısından herhangi bir sorun görülmüyor ki, bin küsur eser arasından seçildi. Bazı yıkıcı eleştirilere rağmen Tuzcuoğlu’nun sergilediği istişareye ve tenkide açık yaklaşımları, hep takdirle karşılandı.

Meram Belediyesi, logosunu ilçenin temsil ettiği doğal, tarihi, kültürel, sosyal ve çağdaş zenginlikleri yansıtmadığı gerekçesiyle yaklaşık bir yıl önce değiştirmek istemiş ve bu yöndeki çalışmalarını 2 Temmuz itibariyle tamamlamış, eski logosunu müzesine kaldırmıştır. Keşke tüm belediye başkanlarımız, klasik particiliğe dayanan siyaset anlayışını bir kenara bıraksalar ve geçen dönem-bu dönem ayrımı yapmasalar.

Bir dönem –yanılmıyorsam 2001 yılıydı- eski döneme ait olan ve belediye müzesi oluşturulduğunda sergilenebilecek küçük büyük hatıralar Koyunoğlu Müzesi’ne, bir kenara atılması için gönderilmişti. Belediyelerde geçmişi ve geleneği örtmenin ‘particiliğe sığar, ama hizmete sığmaz’ olduğunu söylemekle, umarım, belediye yöneticilerini incitmiş olmam. Belediyelerin geçmiş dönemlere ait hatıralarını yok etmek yerine kurulmasını ümid ettiğimiz “Şehir Müzesi”nde şehirlilerle paylaşmalarının, şehir kültürü için önemli olduğu kanaatindeyim.

Seçilmiş bir başkanın başkanlığını yaptığı merkezin sembolünü beğenmeyip değiştirmek istemesine yakın zamanda kimileri itiraz etse de, “Ben başkan olsam”la başlayan cümleler kurmaya başladığımda ilk 10’a giren cümleler arasında Meram Belediyesi’nin amblemini ve logosunu değiştirmeyi ifade eden bir cümle kurardım.

Meram’ın meramını anlatan amblemini ve logosunu, ben beğendim. Sekiz köşeli yıldızın, Selçuklu kültür ve sanatının temel figürlerinden olmasına diyeceğim yok. Dereceye girmiş diğer eserlerde de bir incelik ve titizlik göze çarpıyor. Böyle bir amblem olmasaydı, herhalde üçüncü, üçüncü eser olmasaydı, ikinci olan eser, belediyenin yeni simgesi olurdu.

Amblem ve sloganda aslolan şey kalıcılıktır şüphesiz. Ancak amblemi ve sloganı yarına kalanlar adlarını tarihe yazdırabilmişlerdir. Meram Belediyesi’nin akılda kalan, hafızalarda yer bırakmış bir amblemi yoktu. “Bu kadar büyütülecek ne var ki?” yollu itirazların da ciddi altyapıları olduğunu tahmin etmiyorum. Meram’ın şimdi hatırası ve hafızalarda yeri olacak bir amblemi oldu ve bu amblemden sonra Başkan’ın ilk işi ‘kurumsal kimlik’ dediği çalışmaları zamana yaymak olur ve yenilenecekleri eskidikçe yeniler. Çünkü “Meram’da üzerinde eski amblem olan ne varsa hemen değiştirin” demek biraz pahalıca bir iş olur ve bu da Meram’ın israfı olur. İstenirse her şey, çöp bidonlarına varıncaya kadar değiştirilebilir, ama önümüzde yılların olduğu ve bu işlerin öncelikli olmadığı unutulmamalı.

Başkan’ın Meram’a yeni bir heyecan verecek çalışmaların başlangıcı olarak kabul ettiği bu adım, Seçici Kurul’un bir ücret talebinde bulunmadan bir yıl boyunca yaptığı çalışmayı başarıyla sonuçlandırmış olması ve Organizatör M. Akif Kuruçay’ın bu çalışmalardaki gayretleri bir araya getirildiğinde görünen o ki, “Her şey”in “güzel” olması için, iyi niyetlerle yola çıkmış bir adam, Meram’ın yarınları için kalıcı işler yapmak istiyor. İşte bir yıldır sokaklarda çalışan belediye ekipleri şimdi caddelere çıkmış çalışıyor. Meram’da bugünlerde, Meram’a yakışacak caddeler açıldığını, yolların nasıl genişletildiğini görüyoruz. Sokaklardan caddelere taşan çalışmalar, kamunun hakkı da gözetilirse tadından yenmez.

Meram’ın amblemi ve sloganı yarına kalır mı, inşallah kalır…