"Ne çok acı var." diyor Rahmetli Cahit Zarifoğlu...

 Ülkemizde gerçektende ne kadar çok acı var hep gelip gelip yüreğimize saplanan... 

Nasıl bir ülke olduk, nereye gidiyoruz insan hayatı bu kadar ucuz olmamalı.   Acının kimliği olmaz, tarifi olmaz, acı sadece paylaşıldığı zaman  belki hafifler.

 Somada Maden   faciası duyulduktan sonra öfkelerini, hınçlarını, kinlerini insanların acıları, ağıtları üzerinden nefret saçanlar şiddetle ve nefretle kınıyorum.   Beyler bırakın muhalefet olmayı, bırakın iktidarı savunmayı, Gün birlikte olmanın günüdür.

Ölü üzerinden siyaset yapılmaz, yüzlerce ailenin matemini, 76 milyonun üzüntüsünü böylesine gözü dönmüşlüğe kılıf yapanların intikam çağrılarına bu millet prim vermedi vermezde.   Eğer insansanız bir kez olsun insani yönünüz öne çıksın bu milletin derdiyle dertlenin.

Acı bizim acı yetmiş altı milyonun… Şimdi acılara ortak olma zamanı… Dostlar kara günler için vardır...Düşmanlar ise puslu havayı sever!..  Somadaki maden faciasında Hayatını kaybeden  tüm  kardeşlerimize Allah rahmet etsin, ailelerine ve yakınlarına sabrı  cemil versin.

Ölüm Ve Çerçeveler

Bir lamba yanıyor hafif ve sarı

Garip bir yolculuk, tren ve geyve

Bir hançer bölüyor, ah... rüyalar

Bir rüya, bir hançer, bir el: ve, ve, ve..

Değince bir taşa kafa tasları,

Ölüler ki yalnız tırnakları var,

Ve yalnız burkulmuş diz kapakları...

Lambalar yanıyor hafif ve sarı

Bakıyor ateşe, küle böcekler.

Köpekler parçalar kanaryaları

Mektupları bir boz ağaç kurdu yer

Baykuşlar ötüyor harabelerde

Yanıyor lambalar hafif ve sarı

Bir lamba yanıyor hafif ve sarı

Titriyor yıldırım düşmüş gibi yer

Bekledi arzuyla karanlıkları

Anneler, babalar, erkek kardeşler:

Tâ içinden duyar ani bir ağrı

Bir hüzün şarkısı tutturur gider

Anneler, babalar, erkek kardeşler...

Bir lamba yanıyor hafif ve sarı

Beyaz pelerinli hür tayfaları

Kendine bağlar siyah kediler

Titriyor gönüller ve kara bayrak

Bir yosun köküne hasret kalacak. Sezai Karakoç