Okulun içinde koyunların, kuzuların melediği, beş çeşit yem bitkisinin ekildiği, arıcılığın yapıldığı, çok çeşitli tavuk ve ördek, yaban kazlarının bulunduğu, köpek beslenilen, daha verimli gübre dönüşümü sağlanması için solucan üretilen, yemeklerde kullanılacak kültür mantarından tutun da patates, domates, biber,  soğan vb, bir bostanda hayal edebileceğiz bütün sebze ve meyvelerin bulunduğu bir okul hayal edin. Öğrencilerin, kendi yetiştirdiği ürünlerle turşu kurmayı, kurdukları turşuyu öğle aralarında yediği bir okul hayal edin.

Özel okullar hakkında yazıp yazmamak konusunda hayli düşündüm. Meb için çocukların yeni kayıt döneminin başlayacağı özel okullara kayıtların ise büyük oranda bitmiş olduğu bir dönemdeyiz. Mart nisan aylarında yapılan bursluluk vb sınavlarla öğrenci kayıtlarını tamamladılar veya kalan kontenjanlarını tamamlamak üzereler.

Herhangi bir şeyden beklenti düzeyinizin yüksek ya da normal olması kurumdan alacağınız, aldığınız hizmet karşısındaki memnuniyetinizin oranını belirliyor. Doğal olarak çok yüksek meblağlar vererek çocuğunuzun eğitimi için gönderdiğiniz okullardan da beklenti o yönde yüksek oluyor. Beklenti nedir? Sınavlarda başarı? Derece? Sosyal ve Kişisel gelişim? Güçlü ve kendisiyle barışık bir kişilik yapısı? Eleştirel düşünme becerileri gelişmiş, farklı düşünme stratejilerini kullanabilen, bildiğini uygulayan birey? Ahlaki değerlere, ilkelere sahip, bunu başarı ve bilgisiyle iç içe geçirmiş, insandan ve hayattan kopuk olmayan, vizyoner bir-ey?

Çoğumuzun bu konularda farklı beklentileri varken bütün okulların başarı (sınav sonuçları) ya şartlanmış yapıda olması trajik.

Geçtiğimiz günlerde, okul kayıtları için bastırılmış bir okul broşürü elime geçti. Okul tanıtım broşüründeki resimleri göstererek oğluma, bunların kaç tanesini yıl içerisinde derslerde, etkinliklerde kullandıklarını sordum. Sonucu yazmayacağım. Gerçekleştirilen! sosyal etkinlikleri ben biliyorum. Haksızlık etmek, genellemek istemem ama sonuçta ortalama ya da ortalamanın biraz üzerindeki bir devlet okulunun sunduğu imkanları para vererek satın alıyorsunuz. O zaman dönüp ücretsiz! okullarımıza bakmamız gerekiyor…

Düzenledikleri sosyal etkinlik, gösterdikleri başarı ile gerçekten özel okullardan çok nitelikli okullar var. Buradaki başarı idare ve öğretmen arasındaki uyum ile gerçekleşiyor büyük oranda. Müdürlerin gayreti, liderliği, veli ve öğrenciyi, öğretmeni yönlendirme becerisi, motivasyon sağlaması başarıdaki en önemli faktörlerden. Okullara idareci değil lider seçimi yaptığımız bilinci ile hareket etmeli, karar vermeli.

Bu düşünceleri bende oluşturan şey, geçtiğimiz günlerde Prof.Dr. Nazmi Zengin ile ufuk turu gezilerinde tanıştığımız, Fayda Koleji Müdürü Ramazan Aksoy oldu. Fayda Kolejini yazıyorum, yurt dışında yaşayan vatandaşlarımızın kızlarına yönelik yatılı eğitim veren bir özel okul. Verdikleri eğitim, sınav başarıları vb konusunda bir fikrim yok. Ancak Ramazan Hocanın, kolejin bahçesinde gerçekleştirdikleri, hayalleri, “işte bu!” diyeceğim nitelikte şeyler. Bunlar müdürün kendi gayreti, derdi, vizyonu ile doğrudan alakalı. Gördüklerimi aktardığım zaman neden bahsettiğim daha anlaşılır hale gelecektir.

Fayda Kolejinin arka tarafında adeta bir tarım ve hayvancılık, tabiat uygulama atölyesi mevcut. Okulun içinde koyunların, kuzuların melediği, beş çeşit yem bitkisinin ekildiği, arıcılığın yapıldığı, çok çeşitli tavuk ve ördek, yaban kazlarının bulunduğu, köpek beslenilen, daha verimli gübre dönüşümü sağlanması için solucan üretilen, yemeklerde kullanılacak kültür mantarından tutun da patates, domates, biber,  soğan vb, bir bostanda hayal edebileceğiz bütün sebze ve meyvelerin bulunduğu bir okul hayal edin. Hayal değil.

Her şeyin sanallaştığı bir dönemde, Rousseau gibi tabiata dönüş yönelimli bir okul özlemi içindeyim. Sanallaştıkça temel yaşam becerilerimizi kaybetmeye başlıyoruz. Sınavlara daha iyi yarış atı yetiştiren birbirinin tekrarı bir okul olmaktansa farklı konsepti olan bir okul hayali içindeyim. Çevreme bakınca bu hayalin alıcılarının dahi hazır olduğunu görüyorum. Talep var arz yok!