Sosyal medyada Ürdün veliaht prensi Hüseyin’in, Gazze ve Filistin konulu bir konuşmasını dinledim. Ara sokaklarda acemiliğini atmaya çalışan acemi şoför gibiydi. Fakat her ne kadar acemi olsa da, yüzüne yalancı bir öfke ve sahtekâr bir hüzün ekleyebilirse aslında fena da sayılmaz. Zaten tüm İslam ülkelerinin liderleri de bu konuda aşağı yukarı aynı ikiyüzlülüğü göstermiyor mu?

Babasının 12 Şubat’ta yaptığı ve Trump’ın karşısında kılıktan kılığa girdiği ABD ziyareti sonrası Ürdün için vitrine sürüldüğü çok net anlaşılıyor. Biz, Ortadoğu'da ölen krallar sonrası iktidarın tevarüs ettiğini zannederken, aslında uşaklığın miras yoluyla devredildiği gerçeğini gözden kaçırıyoruz. ABD, risk almak istemiyor ve babası yaşarken oğlunu görevlendiriyor. Tıpkı Suud gibi, boşluk oluşmasın.

ABD, daha babasını indirmeden oğluna bu tip konularda nasıl açıklama yapması gerektiğini, Ürdün’ün Müslüman ve duyarlı halkının Filistin konusundaki hassasiyetini nasıl önce hamasetle sömürüp, sonra İsrail için zararsız hale getirmesi gerektiğini öğretmiş.

Babasının, Trump’tan ABD’nin Gazze konusundaki planına destek vermesi karşılığında, oğlunun Ürdün kralı olmasının sözünü aldığı da basına düşünce aslında tablo tamamlanıyor. Aşağı yukarı tüm İslam ülkelerinin liderlerinin yaptığı gibi o da, "İsrail’e, halkınla birlikte küfret, ABD ile birlikte hizmet et" ilkesi ile hareket ediyor. Sonra sıkışırsan ve oklar sana doğru yönelirse, araya Şiileri de karıştırıp, İsrail ve Şiilerin aslında aynı kaynaktan beslenen tek yumurta ikizleri olduğunu söyleyerek hedef şaşırt.

Geldiğimiz noktada 18. Aya giren soykırımda dünya, vurulan çadırlarda ateşten kora dönerek katledilen bebeklerle ilgili, ilk günlerde söylediği sözün tekrarından başka hiçbir şey sunmadı/sunamadı. Bebek cesetleri et yığını şeklinde poşetlerde taşınırken, İslam ülkeleri Şevval hilalinin gözüküp gözükmediği konusundaki derin ihtilafı çözmeye çalışıyordu.

Gazze, ABD ve batının açık, kimi İslam ülkelerinin aleni kimisinin de müstetir desteğini almış bir küresel kötülüğe karşı yalnız bırakıldı. O sebeple ben, ABD ve İsrail’e karşı duruş geliştiren kişi, örgüt ve devletlerin, daha işin başında bu şerefli tutumları nedeniyle muzaffer olduklarına inananlardanım. Zafer, geliştirilen duruştadır. O sebeple de Yemen, bu sürecin muzaffer devletidir. 7 Ekim şerefli çıkışıyla HAMAS ve direniş grupları, 1948’den bu yana işgalci çetenin burnunu sürten ilk güç olması sebebiyle her türlü onuru hak ediyorlar. Ve Hizbullah, liderleri Hasan Nasrullah ile birlikte tüm üst kademesi ve yüzlerce saha elemanını 7 Ekim çıkışına verdiği destek sebebiyle kaybetmiştir ve her türlü övgüye layıktır.

Yemen’den İsrail’e fırlatılan füzeleri durdurmak için çırpınan Ürdün ve körfez ülkeleri ile direk ve dolaylı destekleri ile bu katliamın devamını sağlayan İslam ülkeleri ve işgalci çetenin uşaklığını şeref sayan Mısır ise, bu yaşananların utancını taşıyacaklar. Kimi Müslümanların, 7 Ekim çıkışı ile ilgili olarak bize mi sordular deme ahlaksızlığını saymazsak, tarih, doğusuyla batısıyla bu şanlı direniş ve büyük sabrı hep anacak ve tüm Yahudiler bu ağır yükün hamalı olmak zorunda kalacaklar.

Gazze'nin aziz halkının yaşadığı büyük acıyı hiç şüphesiz Rabbimiz görüyor. İşgalci çetenin yaptığı soykırımı da ona destek verenlerin ahlaksızlığı da kayıt altında. Çözümün, Gazze halkının ölerek bitmesi olduğunu zannedenlere inat, belki de Rabbimiz Gazze'yi hiç kimsenin ummadığı bir yerden zafere ulaştıracak.

Esasen hicretin, Mekke'nin fethinin de başlangıcı olduğunu düşünürsek, Allah'ın Gazze'nin savaş ve sabırla direnen Müslümanlarına destek için Mısır'ı hediye etmeyeceğini ya da soykırımcı İsrail ve bu zulme destek veren her kim varsa, topunu helak edip yeryüzünü tertemiz kılmayacağını kim iddia edebilir.

Çünkü onlar, "Birtakım insanlar onlara, “İnsanlar size karşı asker toplamışlar, onlardan korkun” dediler de bu, onların imanlarını arttırdı ve “Allah bize yeter, O ne güzel vekildir!” diye cevap verdiler." Ayeti gereği, yaşadıkları her büyük acıyı "Hasbünallahü ve nimel vekil" diye karşılayan yiğit Müslümanlardır.