M. Ali Köseoğlu

M. Ali Köseoğlu

Sadrettin Kütükçü’nün ardından

Bin bir türlü hay huyun arasında tüketiyoruz ömrümüzü…

Önceki akşam Büyükşehir Belediyesi Kültür Daire Başkanı Ercan Uslu’yu ailesi ile birlikte Zafer’de düzenlenen ‘Kardeşlik Günleri’nde gördüm… Buruk bir sevinç yaşadım.

1 ay kadar önce, Büyükşehir Belediyesi Basın ve Halkla İlişkiler Daire Başkanı Sadrettin Kütükçü Bey’in kullandığı ve Karapınar’da kaza yapan otomobilin içinde o da vardı…

Şükürler olsun ki; kazanın onun üzerinde görünen derin bir izi yok.

Fakat elbette mesai arkadaşının 1 aylık çabadan sonra hayata veda edişinin izlerini ömür boyu sol yanında taşıyacaktır.

Ve hayat devam edecektir sağ yanından…

Sadrettin Kütükçü Bey’e Allah’tan rahmet, Ercan Bey’e de bir kez daha geçmiş olsun diliyoruz.

Brüksel’den bir mail geldi.

Sadrettin Bey’in Özel Elmas Lisesi’nde edebiyat öğretmeni ve müdür muavini olarak görev yaptığı yıllarda öğrencisi olan Sinan Özdemir’den…

Zaten her kayıp içimizde onulmaz yaralar açıyor; bir de öğrencisinin duygularına tanık olmak anlatılmaz duygulara bıraktı beni…

Sinan Özdemir, “Ölüm haberi karşısında duygu ve düşüncelerimi anlatmam çok zor” diye başlıyor sözlerine.

“Eski mektep arkadaşlarımızla kurduğumuz sanal âlemde bir grup var. Onlara duygularımı kaleme aldığım bir şiirle ifade ettim” diyor Sinan.

Şiirini göndermiş…

Konya’da yaşanan bir acının nerelerde hissedildiğini göstermesi açısından önemli bir şiir, Veda…

Yer Brüksel

Kendimle baş başa

Büromda elimde sigara

Arkadaşların taziye mesajları ekranda

Önümde son çekindiğimiz fotoğraf

Bir edebiyat öğretmenine

Bir abiye

Bir hamiye

Bir beyefendiye veda.

Başım iki elimin arasında

Geçen yılları bir bir tekrar tekrar yaşıyorum

İçimden geldiği gibi yazmalıyım

Haykırabilmeliyim gecenin geç saatinden hislerimi

Ama zorlanıyorum

Mehmet’i, Aziz’i, geride kalanları

Ateşin düştüğü yeri; ailesini, kendimi ve sizleri

Konya’daki, Saraybosna’daki, Üsküp’teki gençleri

Sevenlerini…

Benim gibi gecenin geç saatinde gözüne uyku girmeyenleri düşünüyorum.

Aklımda nedense hep o bank

Asırlık çınar

İlkbahar

Gri takım elbisesiyle o beyefendi

Elinde çay, her bir gülümsemesinde saçtığı neşe

Elimde sigara

Arkadaşların taziye mesajları ekranda

Önümde son çekindiğimiz fotoğraf

Bir edebiyat öğretmenine, bir abiye, bir hamiye, bir beyefendiye veda.

Brüksel / 14.09.2008

***

Bir öğrencisinin yüreğinden, Sadrettin Kütükçü’nün ardından dökülen mısralar bunlar…

Öldükten sonra bile kapanmayan bir kapı bırakıyor ilim; biz onu ‘Daire Başkanı’ olarak tanıdık ama esasında kıymetli bir öğretmendi.

Allah merhamet etsin; ona da bize de.

Ailesine de bir kez daha sabırlar temenni ediyorum.

Önceki ve Sonraki Yazılar
YAZIYA YORUM KAT
UYARI: Çok uzun metinler, küfür, hakaret, rencide edici cümleler veya imalar, inançlara saldırı içeren, imla kuralları ile yazılmamış,Türkçe karakter kullanılmayan yorumlar onaylanmamaktadır.