‘Suçlu’yu nasıl savunursun Hüsnü Tuna!

Hukukçuların belki de aralarında en çok tartıştıkları, suçun nevine göre tartışmaların da farklı yorumlara neden olduğu bir konu olmalı. Dünyanın en azılı suçlusunun bile kendisine savunma hakkı vermeden infaz edilmesinin savunulabilir bir tarafı olmadığına inananlardanım. Avukatın müvekkilini savunurken taraf tutan birisi olmakla adaletli olmak arasında karar vermek zorunda olduğunu biliyorum….

Ya da müvekkilini savunurken adalet ölçüleri içerisinde taraf olduğu kişinin insan ve vatandaş olarak sahip olduğu hakları göz önünde bulundurmak buna göre savunmak durumunda olduğunu… Hukukçuların paradigmalarıyla pek de uyuşmayan bir çelişkiler yumağı belki....

Hukuk, literatürüne çok da aşina olmadığım bir alan. Fakültede ünsiyet kuramadığım derslerin başında geliyordu İslam Hukuku… Hocasındandı daha çok… Neredeyse topu dikecektim ki, dersin hocası önünde attığım takla ile o çarşaf diplomayı alabilmiştim…

Bu yazıya böyle bir başlangıç yapacağımı ben de bilmiyordum. Ta ki dün refikimiz demeye utandığım bir mevkutenin manşetinde gördüğüm haberle çarpılana kadar. Cumhuriyet gazetesinin “patlattığı bomba”ların bu şehirde de “patlatılıyor” oluşundan arlanarak başımı önüme eğdim… Bu ahlaksızlık, ne ve kim adına yapılıyordu…

Savunma hakkını adice sorgulayanlarla meslektaş olmanın ezikliği içindeyim. Yargısız infaz yapanlar, 4 gün önce internet çukurlarından malum medyaya pazarlanan bir bülteni, “kopyala yapıştır” alışkanlığıyla utanmadan manşetlerine “özel haber” yaptılar. Kelimesini, virgülünü dahi değiştirmeden... Etkili odaklara mesaj çoktan ulaştırıldı, sizin attığınız çamur ancak size yapışır. Tirajı dibe vurmuş bir mevkutenin yapacağı başka ne olabilirdi ki…

İstanbul medyasının malum gazete ve televizyonlarını bir yere kadar anlayabilirsiniz. 50 küsür yıldır bu şehrin hafızasında hangi izleri bıraktınız, el emeğiniz göz nurunuz olmayan bir haber, sizin elinizde, sizi temsil edecek bir milletvekili adayına sıkılmış bir kurşuna nasıl da dönüşüveriyor.

Kirlenmiş klavyeleriniz, kanalizasyon akan plazalarınızda nasıl temizlenebilir ki!?.. 

Gazetecilik buysa, siz devam edin yürüyüşünüze, biz vazgeçip geri dönelim....

Bu yazıyı okuyan Memleket sevdalılarından bazıları gazeteyi ve haber bombacısını merak edecektir… Her gün aramıza bomba atarak huzurumuzu kaçıranların yanında bu bombacıların hiçbir önemi yok aslında… Adını vermeye değmeyecek inanın… Bu rezillik içinde onu sektörün kahramanı yapmaya gerek yok... Bakarsınız şımarır da oturup pişmanlık gözyaşı dökeceği yerde kendisini Uğur Dündar ya da Fatih Altaylı makamında görebilir.

Asıl söz, onu yaptığı işe layık gören patronlarına… Hoşgörü şehrinde gazeteniz eliyle, yardakçılık yapılmasından, insan hakkına tecavüz edilmesinden ve meslek etiğinin ihlal edilmesinden rahatsızlık duymuyorsanız, ne kendinize saygınız vardır, ne bu şehrin sahip olduğu mirasa… İnsan hemşerisine böyle yapar mı? Kimbilir bu ahlaksızlıkla sizin yatacak yeriniz de yoktur…  

Sen unut bunları Hüsnü Tuna… Sen görmezden gel bunları… Sen yoluna, erdemli yürüyüşüne devam et…

Sen mazlumların avukatı oldun… Zulmün zirveye çıktığı bir zamanda, sen zayıfın elinden tuttun…

Başka bir meslek mensubundan daha fazla bir sorumluluk taşımamana rağmen adaleti sağlamak adına adil davranmayı özümsemiş, savunmanın kutsallığına inanmış bir adam olarak bugün aramızdasın… Ne mutlu bize ki, Konya seni bağrına basıyor…

Hemşerilerin seni bugün milletvekili adayı, yarın milletvekili olarak görmek istiyorlar…

Sen onların yanındasın, onlar da senin yanında ya… Çok zorlarına gidiyor Hüsnü abi…

Bugüne kadar edindiğin birikimi siyaset sahnesine taşıyacaksın ya… Onurlu geçmişinle geliyorsun ya, çırpınışları ondan…

Neler yaptığını, hangi mazlumların yüreğindeki acıya ve sevince ortak olduğunu bilen biliyor Hüsnü Tuna…

Her yürekli yiğit adamın karşılaştığı çirkeflik seni yıldırmasın…

Nebiler de yılmamıştı…