Durun!. Hemen başlığı okuyup bu nasıl bir söz demeyin. Ya hu! İnsan hiç kendini sevmez mi? Bu da laf mı yani diyenleri duyar gibiyim. Haksız da değilsiniz aslında. Her insan bireycidir. Zamanı kendinin geleceği için planlaması, bu plan çerçevesinde yaşaması, hedeflerine doğru ilerlemesi çok doğal. Çünkü;

Kendini sevmek huzurdur, güvendir enerjidir, etrafa sinerjidir aslında.

Kendini sevme konumuz asla bireyselcilik anlamında değil. İnsanın, kendine sevgi, saygı ve değer verme bilinci ve şuurudur kastettiğimiz anlamı.

İnsanın kendisini sevmesi nedendir?

Yaratanın insana varlıkların en yücesi Eşrefi mahlûkat nimetini lütuf olarak verdiğini bilmesi demektir de ondan. Rabbine kul resulüne ümmet olduğunu bilmek demektir de ondan.

Rabbin bahşettiği emanete ve üstlendiği halifelik sıfatını rızasına uygun temsil edebilmesi demektir de ondan. Allah’ın kendisine emanet ettiği özellikten dolayı kendini sevmeli insanoğlu.

 Kendini sevmek sahiplenmektir, aidiyet demektir. Korumak demek, huzur demek, sağlıklı bir akıl ile düşünmek demek. Ahlak, adalet demektir.

Asırlar önce efendimiz reçetesini yazmış kendini sevmenin yolunu.

“Sizden biriniz kendisi için arzuladığı şeyi din kardeşi için de istemedikçe (tam) iman etmiş olamaz.” (Buhari, İman, 17)

Çünkü kendini seven fıtratının gereğini özenle korur, zarar vermez. Bu ise kendisinden emin olunan efendimizin izinde mümince süren hayattır.

İşin aslı, yolu, yöntemi ‘’İnsanın önce insan olduğu şuurunda her bireyin kendisi olduğunu bilmesidir.’’

Kendimizi sevmek Allah’ın emaneti olan sağlığımızı korumaktır. Bunun yolu ise;

Ruhumuzun besin kaynağı helal ve haram düsturunda hayat sürme ameli ile yaşamdır.

Kendini sevmek, aileyi sevmektir. Yurt edindiği, rızıklandığı toprakları sevmektir. Bayrağına sevdalı olmaktır. Milletini ve insanlığı sevmektir.

Çağımızda bu 'empati' diye kavramlaşmış literatürde. Kendini karşındakinin yerine koymak düşüncesidir.

Kendimize karşı nasıl düşmanlık yapamıyorsak karşıdakilere de düşmanca davranmama yolunun başlangıcıdır empati.

İnsan organlardan teşekkül anatomik bir varlıktır. Vücudunu sağlıklı bir yaşam için koruma duygusu ve sevgisi en çok dikkat ettiği bir noktadır. Nihayetinde ‘’İnsan bir vatandır.’’ yapısal anlamda.

Kendini vatan sayanlar, tüm bölgelerinin farklı özellikleri ile güzelliklerini sevmeli ve bir olmalı.

Dünya çarkının içinde kendisi ile küs ve barışık olmayanlar da mevcut ne yazık ki. Kendi aklına, vatanına ihanet içeresinde, anne babaya asi evlatların aramızda dolaştığı bir dünya.

Başka milletlere ve insanlara fitne fesatla saldıran, kan ve gözyaşına boğan, zulüm yaşatan sevdasızların dünyası. Kendini sevmeyenlerin varlığı, insanlığı ve doğayı tehdit etmeye devam ediyor.

Kendisini sevmeyen, çevresine ve insanlığa bulaşan bir virüs ve parazit gibi yaşıyor diğerleri üzerinde. Kendine sevdası olmayanları Allah ıslah etsin diyelim. Biz asıl olan konumuza kendini sevenlere bakmaya devam edelim.

Kendini sevmek, vatanı kendisinde bütünleşen bir vücut olarak kabul etmektir. Tek vatan, tek devlet olarak görmektir. Tek millet, tek bayrak gibi sevebilmektir. Farklı etnik kökenleri vücudunun bir organı gibi birbirine bağlı aynı aşkla vatanı ayakta tutan bir ve beraber kabul edendir kendini sevmek.

Kalp ve yürekten seven bütün insanlığı Allah adına sever, sayar ve yaşatır.

Kendini seven ülkesine katkı sunmalı, koşmalı, aktif olarak çok çalışmalı. Kendine bakıp koruyarak vatan topraklarını gelecek nesillere sunma sevdasında olmalı.

Kendini sevmek, ülkesinin bağımsızlık ve özgürlük sembolü olan bayrağı ebediyen dalgalandırmaktır.

Ülkesini ve dünyayı ısıtan, aydınlatan Güneş olabilmektir.

Mazlum milletleri kan ve gözyaşına bulayan karanlık ve kirli medeniyetin üzerine geceyi aydınlatan Ay gibi doğabilmektir.

 ‘’Kendini sevmek.’’