Yerel muhalefet meydanı boş bırakınca…

Yerel siyaset şehir ölçeğinde faaliyet gösteren kişi ve kurumların, şehre ait sorunları ve konuları ele alarak sürdürdükleri bir yerel iktidar mücadelesiyse eğer, şehir siyasilerinin hali hazırda yaptıkları işler “yerel siyaset”ten farklı bir şey olsa gerek.

Yerel siyaset çünkü “büyük” ve “ulusal” siyasetin gölgesinde kalan ama milyonlarca insanın gündelik hayatına nüfuz eden bir ilişki ağı kuruyor. Şehirlerdeki, kasabalardaki bu ilişki ağı, o “büyük” siyasetin de kılcal damarlarını oluşturuyor. Ancak ne var ki kılcal damarlara gidişler sorunlu ve sorunları bütünüyle ortadan kaldıracak operasyonlar kaçınılmaz görünüyor.

Konya’da yerel siyaset yapanlar, Konya’nın sorunlarına nasıl bakıyorlar hep merak etmişimdir. Yerel boyutta siyaset yapmak sadece il, ilçe delegeleri seçmek ve kongrelerde oy kullanmak, oy istemek midir? Yerel siyasetin başarısızlığı yerel politikalar üretilememesindedir. Sadece parti başkanlarının geldiğinde ya da seçim arifesinde hareketlenen yerel siyaset, sair zamanlarda da hareketlendirilirse siyaset ruh ve dinamizm kazanır. Değilse havanda daha çok su döveriz.

Oysa yerel siyasette hangi parti temsilcisi olursa olsun, bir kulağı Ankara’da bir kulağı da şehirde olmalıdır. Metropole geçişte sancılı bir dönem geçiren Konya, çeşitli sorunlarla boğuşurken, siyasetçiler ne yazık ki, şehrin taşıdığı sorunları taşımak-tartışmak ve çözüm önerileri getirmek lütfunda bulunmuyorlar.

Neredeyse haftada bir kez yerel basının karşısına çıkan parlamento içi ve dışı muhalefetin yerel temsilcileri, Ankara’nın konuşa konuşa bitiremediği ülke meselelerini yeniden tekrarlayarak bilgi ve enformasyon kirliliğine katkıda bulunuyorlar. Neden muhalefete mensup her hangi bir partinin il başkanından ya da hanım ve gençlik kolları başkanlarından metropol ve ilçe belediyelerinin uygulamalarına yönelik bir tepki duymuyoruz.

Yerel siyaset; ekonomik, siyasi, sosyal, kültürel ve benzeri, neredeyse her konuda sorunlara yakın ve çözüme yönelik projelerin merkezinde olmalı. Muhalefetin yerel temsilcileri, muhalefet edebilecekleri yerel iktidar politikaları göremiyor olacaklar ki, esaslı bir muhalif duruş sergileyemiyorlar. Hal böyle olunca yerel muhalefetin sergileyeceği politik duruş, odalara ve sivil toplum örgütlerine düşüyor. Son dönemde Konya’da oluşan mühendis-mimar odalarının beraberliğinden doğan “muhalefet”i nasıl okuyacağız? Bu beraberlik şehirdeki “iktidar-toplum” ilişkilerindeki kırılmanın bir yansıması değil midir?  

Unutulmamalıdır ki, ilkeli ve kaliteli ‘yerel siyaset’in gelişimi yine “yerel”den başlayacaktır. Yerel siyasette gerek iktidar kanadı, gerekse muhalefet nerede ve nasıl durduğuna yeniden bakmalıdır. Yerel siyasilerin, ülkenin siyasi ve ekonomik fotoğraflarından yerel politika üretecek çalışmalara ihtiyaçları var. İktidarın genel seçimlerde güven tazelemesine nasıl kesin gözüyle bakılıyorsa, en azından anketler böyle gösteriyor- yerel muhalefet de yerel politika üretecek çalışmalar için düğmeye basmaz, yapıcı muhalefeti odalara ve STK’lara bırakırsa, yerel iktidar, kendisine bırakılan siyaset boşluğundan yeni başarılar elde edecektir.  

Yerel muhalefete naçizane bir tavsiyede bulunayım…

Siyasetçilerin, yalnız seçim dönemlerinde “hatırlama”larının nedenleri üzerinde durarak işe başlayarak yeni politikalar üretmeye ne dersiniz?