Ağustos Böceğinin o unutulmaz anısı ünlü siyasilerimizin dilinden düşmez oldu. Şairlerimizin bile duygusal yapıtlarında yer alır. Her ne olursa olsun Şairlerin daima ilham kaynağıdır. Bu konudaki duygu ve düşüncelerimi vezinli kafiyeli Şiir diliyle vaktiyle nakleylemiştim. Birlikte okuyalım.

AĞUSTOS BÖCEĞİ

Cır cır öter aşk ehline seslenir.

Yaz ayları bir başkadır  Konya,nın.

Bu garip kuş bilmem neyle beslenir

Cevri cefasını bilmez Dünyanın.

XXX

Bilen bilir yaradana şükrü hoş,

Ve diyor ki bu alemde her şey boş,

Gaflet elme gel benimle zimre koş

Yalancıdır sonu gelmez Dünyanın.

XXX

Daldın yine tefekküre ey fani

Bu alemde bütün hisler ruhani

Anan baban, Deden Ninen yok hani.

Tende kefen cebi olmaz Dünyanın.

++++++++++++++

KIRLANGICIN HAZİN ÖYKÜSÜ

Bir dağın eteğinde

Boş arı peteğinde

Bir Kırlangıç yaşarmış,

Yaarusuyla annecik

Cik cik cik.

Sabah akşam gözlemi,

Anne şefkat özlemi.

Yedirdiği her yemi

Korkuyla yutuyormuş

O yaramaz çocuklar

Kuşları tutuyormuş.

Bir sabah kesilmiş

O cik cik cik sesi.

Dönmemişti yuvaya annesi.

Bir hüzün kapladı cıhanı

Anlatmak çok zor bu hazin anı.

Bir çocuk inadına inadına

Taş atıı kanadına

Ah seni çılgın yaramaz

Neden kalbin ağlamaz.

Bereket ki gördü bir çoban

Gördü götürdü yuvasına

Kavuştu duasına

Görenler ağladı. Dağlar inledi.