Yazık oldu Avrupa Ligi macerasına. Kötü bitti. Aykut Kocaman’ın ön kabulü yüzünden kötü bitti. Avrupa’ya fazla yüklenmemek gerektiği ligi önceleyen bir takım için normaldi ama daha maçlar başlamadan “bu gruptan çıkamayız. Tecrübe kazanmış oluruz” diyerek yönetim, futbolcu ve özellikle kendini bağladı. İki Braga maçı ve Konya’daki Gent maçı çok rahat kazanılabilir ya da makul bir planlamayla bu grupta 7 puan rahatlıkla alınabilirdi.

Bizi deplasmandaki maçta yenen Gent, Konya’daki maçta gruptan çıkma ihtimali çok güçlü olmasına rağmen ilk yarı hiçbir şey yapmadı. Maalesef havlu atan Konyaspor da rakibine ayak uydurup çok dağınık, ne yaptığını bilmeyen bir görüntü sergiledi.

Gent, sürekli sol kanadı kullanarak gelmeye çalıştı. Konyaspor da kalabalık tuttuğu orta sahası yerine yine savunmadan garip, uzun toplarla oyunu sahasından uzak tutmaya çalıştı. Hadi Konyaspor gazozuna oynadı da Gent ne demeye bu kadar silik oynadı, anlamadım.

Shakhtar’ın Braga karşısında önde olduğunu öğrenen Gent’in aklı İkinci yarı başına geldi ama muhtemelen devre arasında fırça yiyen Meha ve M’Bamba’nın takıma katkısının artmasıyla Konyaspor da daha arzulu göründü.

Yeşil Beyazlılar rakip kalede zaman zaman etkin olsa da doğru dürüst pozisyon bulamadı. Eksi 3 derecede stadyuma gelen binlerce taraftar bir Avrupa galibiyeti için adeta yalvarırcasına tezahürat şov yapmasına rağmen Konyaspor, kötü rakibine karşı varlık gösteremedi.

Son 10 dakikada basit bir baskı kuran Gent, uzatma dakikalarında pozisyon bile olmadan garip bir golle gruptan çıktı, gitti. “Destek vermiyor, ıslıklıyor” dedikleri taraftar maç sonunda “sizinle gurur duyuyoruz” diyerek gönderdi oyuncuları. UEFA Avrupa Ligi’nde aldığımız bir puan Aykut Kocaman’ın kariyerine armağan olsun.