Ahmet Hakan'a bu yazı çok 'dokunur' diyoruz...
Çünkü "dosttan" gelen eleştiri kadar can yakanı olmaz diye düşünüyoruz...
"Gazetemde kendime en yakın hissettiğim kişi" diye niteliyor Ahmet Hakan'ı... "Yoldaşlık"larını hatırlatıyor...

28 Şubat sürecinde ve Kanal 7'de yaptıkları...
Sonrasında gelen satırları Ahmet Hakan'ın külahı önüne koyup düşünmesini sağlayacak kadar dobra ve acımasız...

Mevzu da Ahmet Hakan'ın Oktay Ekşi'ye attığı tekme...
Sözü daha fazla uzatmayalım da Cüneyt Ülsever'in satırlarını aktaralım sizlere:

AHMET HAKAN'A SİTEMİMDİR
(...)

Ahmet Hakan’ın da onu eleştirmesi doğaldır.
Ancak, Hakan vahim bir hata yaptı. Oktay Ekşi’yi istifa ettikten sonra yerden yere vurdu. Halbuki, Ekşi kendi ipini kendisi çekmiş, en büyük cezayı kendisine bizzat kendisi vermişti. Ahmet Hakan insanlık raconunda cezasını yatmış katile bile anlayışla bakıldığını bilmeliydi.
(...)

Keşke, Ahmet bu yazılarını yazmadan önce kendisine sorsaydı, “Ben hata yapmaktan muaf bir kul muyum?”
Ahmet, inşallah çok yaşlanacak, çok hatalar yapacaksın!
(...)

İyi de Ahmet, bırak Hükümet yetkililerinin sövmelerini, Engin Ardıç Hürriyet yazarlarına alenen “puşt” dediğinde (Sabah-16.10.2010) bile gıkın çıkmamıştı! Benim dışımda basında kimse bunu mesele etmemişti.

Ahmet hiç “Neden?” diye sordun mu?
Hükümet üyesi söver, yandaş gazeteci söver; gık çıkmaz, Hürriyet yazarı sövünce kıyamet kopuyor.
Neden?

Yazının devamı da var... O kısım için de Cüneyt Ülsever'in köşesine bir uğramanızı öneririz...