Yıllardır Konyaspor’un başının belası; Fenerbahçe. Hep fark yediğimiz, en çok hakem hatasına maruz kaldığımız maçlar Fenerbahçe maçları. En sevilmeyen yöneticiler Fenerbahçeliler. Şehirlerdeki dernek başkanları bile sevilmiyor. O derece yani. Geçen sezonki maçta Aziz Yıldırım’a yapılan şike tezahüratına dayanarak bunları söylüyorum.

Konyaspor Aykut Kocaman ile Fenerbahçe karşısında geçen sezon önemli bir puan aldı. Rakibine darbe vurduğu gibi kendisi de o maçtan sonra iyi bir çıkış yakaladı.

Şimdi yine bir Fenerbahçe maçı var ve Torku Konyaspor yine bir düşüşün içinde. Fenerbahçe maçı buradan çıkış için doğru bir seçim gibi görünmüyor. Yani “bu maçı mutlaka kazanalım, kurtulalım” diyecek bir durumu yok, Konyaspor’un.

Bu karşılaşma aksine krizin derinleşmemesi için çok önemli.

Ajax ile maçları var. Ne olursa olsun. Televizyona çıkan Ömer Ali’nin “Fenerbahçe’den fizik gücü ve mental olarak daha iyi durumdayız” demiş. Bilerek söylenmiş bir söz. Fazla iddialı ama bilinçli. dikkat ederseniz, kadro kalitelerine hiçbir şey demiyor ama zaten farkı kadro kalitesi oluşturuyor.

Tam da Konyaspor’un tersi bir özellik. Konyaspor takım oyunu oynuyor (normal şartlarda) Fenerbahçe kaliteli oyuncularıyla sonuca gitmeye çalışıyor. Skoru değiştirecek bireysel yetenek istese de ön plana çıkamıyor. Konyaspor, bu oyun anlayışını iki hafta öncesi seviyeye yaklaştırırsa Fenerbahçe karşısında direnebilir. Aksi halde oradan hezimetle ayrılmak işten bile değil.

Aykut Kocaman, vitrin maçı olduğu için daha üst düzey bir performans sergilemek isteyen oyuncularını dizginlemeli. Bu karşılaşmayı sakin, yardımlaşmayı iyi yapan, iyi savunan bir takım oyunu sergileyerek en az hasarla, olursa bir puanla kapatmaya bakmalı.

Yoksa iç sahadaki maçlara da motivasyon kaynağı zor bulunur.