Dinleyin sözümü canı gönülden                                   Peygamber idi Hak verdi devletim

Hazreti İbrahim’i ideyim beyan                                    Hem adil eyledi şanı şöhretim

Gör bülbüller nice ayrıldı gülden                                 Kudretullah çoktur senin hikmetin

Bozuldu bağuban bozuldu gülşan                                Ne mümkün sırrını fehmidem adem

Sen bilirsin benim halimi Ya Rab                                  Hazreti İbrahim’in çok idi malı

Bir evlad ikram it alimi Ya Rab                                      Nazar kıl sonra da niye oldu hali

Sana kurban idem gülümü Ya Rab                                Bir evlat verdi Lütfü Celali

Böyle kıdı Hakk’a ol ahde aman                                    Hak verdi lütfundan bir evlat ihsan

Nazar kıl dünyanın nihayetinden                                  Evlad dehre geldi anlar güldüler

Zuhur alameti başaretinden                                           Ana ata Şadı Hürrem oldular

Verdi evladı inayetinden                                                 İsmail deyo ana isim verdiler

Hamile zevcesi oldu nümayan                                        İsmiyle yaşasın ol tıflı sübyan

Mevla şad eylesin dil naşadını                                       Hikmetin seyran idecek idin

Bağışlasın anın bir evladını                                             Tam aklını hayran idecek idin

Sevinçle unuttu Hakk’a vadini                                        Gülün İsmail’i kurban ideek idin

Rüyasında geldi bir hitap nihan                                     Layık mı sçzünde çıkasın yılan

Rüyadan uyandı hali perişan                                          İbrahim’in hali nice olacak

Tefekkür eyleyip durdu bir zaman                                Sonra Hak hikmetin yirin bulacak

Bin deve sevgili eyledi ey kurban                                  Gülün İsmail’dir kurban olacak

Bu değil kurbanın buyurdu subyan                               Boş yere malını eyleme ziyan

Ol vakit ağladı evladı içün                                                İbrahim istedi ol dem Hacer’i

Yalvardı Hüda’ya muradı içün                                         Dedi evladımı al getir geri

Çağırdı yanına irşadı içün                                                 Anlardan habersiz girdi içeri

Gel seni gezdirem göresin seyran                                   Bir bıçak bir urgan aldı nagihan

İsmail elden görehler diler                                              Anne ben seyrana gidecem didi

Teşekkür eyleyüp çok niyaz kılar                                   İzin verdi gülünü mesrur eyledi

Seyrana gidecem diye sevinip güler                              Elin kınalı saçın taradı

Öyle memnun oldu kalbi şadıman                                 Bezendi her yanı eyledi nakşan

Nice şad olayım dil naşadımdır                                      Annesi gözünden düktü selini

Ömrümün hasılı bu muradımdır                                    Perişan eyledi zayıf halini

Tek candan sevrim bir evladımdır                                 Tutup elden teslim etti gülünü

Gözet gel gülümü gelmesin ziyan                                  Baba oğul yola oldular revan

Dili bülbül gibi ığvaya geldi                                              Elleri kınalı saçları belde

Sanki Gazi Keşşaf davaya geldi                                        Donanmış ziynet yok gonca gülde

İblis kafir düşman ığvaya geldi                                        Hasbihal iderek baba oğul yolda

Attı taşı ol dem kör oldu şeytan                                      Arafat dağına vardılar heman