Hep yazıyorum bizim memleketin işleri bir garip olur diye.

Yine bombayı patlattık aslında.

Ama kimse farkında değil.

Durun size kısaca açıklayıvereyim bombayı.

Bomba şu.

Isparta’da uçak düşmese bizim ILS işi yatacakmış.

Aslında pek doğrulttuk sayılmaz.

Neden mi?

Çünkü daha sistem devreye girmedi.

Bizim orada bir laf var;

“Adamı gömüp toprağına basmadan öldüğüne inanma.”

Benimki o hesap.

İnanmam.

Cihaz takılmadan,

Takılsa da kullanılmadan inanmam.

Her neyse, ocak ayından itibaren ILS devreye girecek diye haber çıktı gazetelerde.

Neden hemen değil?

Onu da sorgulamayalım artık.

Neden mi?

Nedeni şu?

Siz bizim memleketten başka bir ülkede;

“Acele işin 15 gün müsadesi var” diye bi laf duydunuz mu?

Ben duymadım.

Siz de duyamazsınız.

Gerçi bu uçak meselesini de biraz deşmek lazım.

Şimdi gayet iyi duygularla biniyorsunuz uçağa.

Geliyor bir hostes arkadaş başlıyor anlatmaya.

Efendim uçak düşmeye başladığında, şu kapıyı kullanın.

Anaaa!!!!!

Ne düşmesi daha kalkmadık ki.

Sonra; can yelekleri oturduğunuz koltuğun altındadır.

Bismillahhh…

Eğer kabin basıncında bir değişiklik olursa…

Eeeeeee??

Yukarıdan düşecek oksijen maskelerini kullanın.

Dur canım ne oluyoruz demeye kalmadan kalkış için izin isteniyor.

Verdik gitti…

Uçağa mümkünse terapistinizle beraber binin.

Çünkü bi insana ölüm psikolojisi bu kadar yüklenebilir.

Herkesin terapist için parası var mı? Diye sormayın.

Bence vardır.

Çünkü Konya-İstanbul uçuşu yaklaşık 200 YTL…

O parayı ödeyip de psikolojisi bozulmayanın zaten çok parası var demektir.

Haydi, herkese iyi uçuşlar…