M. Faik Özdengül
Her zamankinden farklı
Bugün her zamankinden farklı bir yazı kaleme almam gerekti.Konya dışındayım. İzin kullanıyorum. Yazarımız senelik izinde olduğu için yazısını yayınlayamıyoruz kolaycılığına kaçmayı düşünüyordum ki, okuyucularıma saygı açısından gecenin geç vakti de olsa kendimden haber vermek istedim. Kitaplaştırmayı düşündüğüm yazılarımı belli bir sıra halinde bu köşede yayınlıyordum uzun süredir. Ancak kendi bilgisayarımdan uzak olduğum için o yazılara da uzağım. Önümüzdeki hafta belki kaldığım yerden devam ederim.Yine de Mesnevi ve Mevlanadan söz etmeden uzak durmayacağım. Kendime seçtiğim misyon, sizler de farkındasınız ki, Mesneviyi bir terapi kitabı gibi okumaya çalışmak. Bireysel ve toplumsal sıkıntılarımıza oradan bir çıkış yolu ve kapı açmak..Bu yadsınsa da zaman zaman, heyecanla karşılandığını ve faydalı olduğunu görmek beni daha da motive ediyor. Yazdıklarım çoğu kez bir turnusol işlevi görüyor ben de, ilişkiler ve insanları tanıma açısından.Neden hep Mevlana? Ya ne var bu Mesnevide bu kadar abartılacak?İyi de bir sürü müstehcen şeyler yazmış Mevlana?Şemsle olan ilişkisi ne anlama geliyor? Normal mi?Yazdıklarından hiçbir şey anlamıyoruz.Abi dalsan çıkılmıyor. Dalmasan yüzeyde kalınıyor. Çoğu zaman da uzun geliyor. Okuyamıyorum Buna benzer eleştiriler aldım. Ancak olumlu olan eleştiriler bunlardan çok daha fazla. Onlardan da söz ederim belki. Daha sonra.Peki siz kendinizi nasıl adlandırıyorsunuz? Kişisel gelişimci mi? Mevlanacı mı? Diyenler de oldu.Ben öncelikle kendisini tanımaya çalışan bir yolcuyum. Sonra bir doktor: insanların sıkıntılı anlarında ulaştıkları ve yanlarında görmek istedikleri meslekten. Sonra bir baba, evlat, arkadaş sizler gibi.Kendimi bulabildiğim ve tanıyabildiğim kadar gerçeğim. Kendime hep söylediğim ve benim terapi cümlem şu: insanların hayırlısı insanlara faydalı olandır. Yaptığım ve yapmaya çalıştığım bu. Onun dışındaki her şey sadece araç.Benimleysen hiçbir şeyin olmasa da her şeye maliksin. Eğer bensizsen her şeye sahip olsan da hiçbir şeyin yok demektir. (Mesnevi)Allah varsa yalnızlık yok.