Takvim değişti insan aynı. Siz ya da ben değişmedikçe rakamların ifade ettiği zamanın ölçü birimi değişse de bir şey değişmeyecek inanın. Zaten bildiğinizi biliyorum. "Zamana yemin olsun ki insan hüsrandadır" hatırlatması gereği hüsranla zaman geçirenlerden olmayız dilerim.

Sussam da yazsam da değişen bir şey olmuyor. Gördüm. Yazmakla susmak arasındaki fark şahitliğimizi ya da hüsranımızı, mutluluğumuzu kendimize saklamakla kamuya açmak arasındaki farktan başka bir şey değil. Kötülüğü zemmetmek dahi kötülüğe ilham olmaktan gayrı işe yaramıyor sanki. "Ya hayır söyle ya da sus"un hikmetini keşfettim yeniden. Sustum söyleyecek hayırlara ermek için...

Kitle iletişimin doğası gereği kötü, öteki ya da olmaması gereken, cinnet, ihanet, cinayet kendine haber ya da yazı olarak medya dolaşımında iyi'den daha fazla ve daha hızlı yer buluyor. Yıkmak, yıkıcılık ve bozgunculuk inşa etmekten daha kolay. Yeni bir keşif değil bu bildiğiniz, malumun ilanı. Tekrarlar, hakikatın farkındalığının artırılması ve hatırlatılması anlamında önemlidir. Kendini tekrar etmek başka!

Dilinle (yazınla) kınadığın şeyler başına imtihan vesilesi olmak ya da içindeki canavarı harekete geçirecek rol model arayan ahmaklara ilham olmak dışında ne işe yaradı? Hangi kötülüğe engel oldun böyle söyleyerek ya da yaşayarak? Bir kaç madde sayabiliyorsan ne mutlu sana...

Benim böyle yaparak engel olabildiğim bir kötülük yok doğrusu, sizi bilmem. Elinle değiştirebileceğin, engel olamayacağın kötülüğe kalpten öyle buğzet ki kötülük sana bulaşamasın ve buğzun sana bir zırh olsun! Kalben karşı koyamayıp dilde zemmettiğin elinle değiştiremediğin şey senin akıbetin olur!

Engel olabildiğim kötülük belki hiç yokken şahit olduğum ya da yapabildiğim iyilikler de sınırlı, bahsetmeye değmez şeyler! Sizin gibi kalben huzur içinde değilim! Huzursuzluk katsayım gittikçe artıyor. Peki neden tekrar yazıyorum? Huzuru dünyada(n) eminlik olarak algılamaya karşı huzursuzluğum arttığı için yazıyorum. Bunca zaman yazmadım dünyada bir şey değişmedi. Can çıkmadan huy çıkmaz, evet, yazıyorum yeniden. Huysuzluktan rahatsızım ama huzursuzluktan değil. Yazacağım, kendimde bir şeyleri değiştirmek için, yeniden, sizi bilmem. Çıkmadık candaki umuda teşne olmak için yazıyorum yeniden... huysuzluk değil huzursuzluk bu, işinize gelirse...