A.Cenap Kendi
İbrahim Aleyhisselam Destanı
Şair; Perveri Baba
Kaynak: Kemal Pekçağlar
Gönül Penceremden Seyhül Muharririr
Dinleyin sözümü canı gönülden.
Hazreti İbrahim'i ideyim beyan
Gör bülbüller nice ayrıldı gülden
Bozuldu bağuban bozuldu gülşan
Peygamber idi Hak verdi devletim
Hem adil eyledi şanı şöhretim
Kudretullah çoktur senin hikmetin
Ne mümkün sırrını fehmidem adem
Sen bilirsin benim halimi Ya Rab
Bir evlad ikram it alimi Ya Rab
Sena kurban idem gülümü Ya Rab
Böyle kıdı Hak'ka ol ahde aman
Hazreti İbrahim'in çok idi malı
Nazar kıl sonrada nice oldu hali
Bir evlat verdi Lütfu Celali
Hak verdi lütfundan bir evlat ihsan
Nazar kıl dünyanın nihayetinden
Zuhur alameti beşaretinden
Verdi evladı inayetinden
Hamile zevcesi oldu nümayan
Evlad dehre geldi anlar güldüler
Ana ata Şadı hürrem oldular
İsmail deyo ana isim verdiler
İsmiyle yaşasın ol tıflı sübyan
Mevla şad" eylesin dil naşadını
Bağışlasın anın bir evladına
Sevinçle unuttu Hak'ka vadini—
Rüyasında geldi bir hitapnihan
Hikmet inseyran idecek idin
Tam aklını hayran idecek idin
Gülün İsmail’i kurban idecek idin
Layık mı sözünde çıkasın yalan
Rüyadan uyandı hali perişan
Tefekkür eyleyip durdu bir zaman
Bin deve sevgili eyledi kurban
Bu değil kurbanın buyurdu subyan
İbrahim'in hali nice olacak
Sonra Hak hikmetin yirin bulacak
Gülün İsmail'dir kurban olacak
Boş yere malını eyleme ziyan
0l vakit ağladı evladı içün
Yalvardı Hûda'ya muradı içün
Çağırdı yanına irşadı içün
Gel seni gezdirem göresin seyran
İbrahim İstedi ol dem Hacer'i
Dedi evladımı al getir geri
Anlardan habersiz girdi içeri
Bir bıçak bir urgan aldı nagihan
İsmail elden görenler diler
Teşekkür eyleyüp çok niyaz kılar
Ssyrana idecem diye sevinip güler
Öyle memnun oldu kalbi şadıman
Anne ben seyrana gidecem didi
İzin verdi gülünü mesrur eyledi
Elin kınalı saçın taradı
Bezendi her yanı eyledi nakşan
Nice şad olayım dil naşadımdır
Ömrümün hasılı bu muradımdır
Tek candan sevrim bir evladımdır
Gözet gel gülümü gelmesin ziyan
Annesi gözünden döktü selini
Perişacn eyledi zayıf halini
Tutup elden teslim etti gülünü
Baba oğlu yola oldular revan
Dili bülbül gibi ığvaya geldi
Sanki Gazi Keşşaf davaya geldi
İblis kafir düşman ığvaya geldi
Attı taşı ol dem kör oldu şeytan
Elleri kınalı saçları belde
Donanmış ziynet yok gonca gülde
Hasbıhal iderek baba oğul yolda
Arafat dağına vardılar heraan