Selam. Elleri kalem tutan, gönülleri meslek aşkı ile tutuşan cefakâr arkadaşlarım. Yürükten kopup gelen asil duyguların oluşturduğu bir selam ile aranıza katılmış bulunuyorum.

1940 yılında merhum Mazhar Babalık ustamızın çıkarttığı BABALIK Gazetesi’nde başlayan maraton bundan sonra MEMLEKET GAZETESİ’NDE devam edecek inşallah.

O gün bu gün, aradan geçen zaman az değil. Yetmiş dört yıl. Üç çeyrek asır. Özet olarak o günlerden. Bahisle geçmişimizi biraz hatırlayalım mı?

Kadim dostum Feyzi Halıcı ile 1937 yılında Konya Erkek Orta Okulunda başlayan arkadaşlığımız 1940 yılında Konya Erkek Lisesi 4-F şubesinde 359 numarada devam ederken Edebiyat hocamızın Tiyatro bahsi ile ilgili ÖMER SEYFETTİN’in FORSA isimli hikayesinin o düzenine çevrilmesini ev ödevi olarak vermesi üzerine bu görevi Vezinli Kafiyeli ve Manzum olarak bir hafta içinde tamamlayıp hocaya teslim etmemle parlayan yıldızım beni geçen yaşta KÖŞE YAZARLIĞINA transfer etmiştir.

Bu nedenle yazı yazmaya başladığım ilk gazete BABAKIL GAZETESİ olmuştur. Bu oluşumun önemli bir anısı da var. O yıllarda Almanca hocam Şehabettin Uzluk bey, Konya Halk Evi Başkanıdır. Halk Evlerinde her türlü sosyal ve sanatsal hizmetler veriliyor, kurslar açılıyor. Musiki, Edebiyat, ev ve ev işleri, okuma yazma, tiyatro gibi.

Ayrıca içeriği her konu ile mücehhez ayda bir DERGİ çıkarılır. Bu dergide benim şiirlerim çıkar. Hem okuluma devam eder hem de geceleri Musiki Kurslarına katılıp nota dahil keman, ud ve kaval eğitimimi orada tamamladım.

Mazhar Babalık üstadımız bu dergide çıkan şiirlerimden zaman zaman beğendiklerini iktibas yolu ile gazetesinde neşretmeye başladı. Şiirimden bir örnek sunuyorum.

KÖYDE AKŞAM

Karardı lorasın karlı zirvesi

Nakşetti semayı pembe bulutlar.

Gelmiyor yamaçtan bir kaval sesi,

Etrafta akşamın bin melali var.

Suyu buz pınarlar donmuş yok olmuş,

Çaylaklar gideli köyden çok olmuş.

Bir kobay sıçrıyor sanki ok olmuş,

Aciz tavşanların, hazin hali var.

Ol demde titreşir ruh ile melek,

Mümkün mü kurtulmak, neylesin felek.

Hilkatın sırrıdır işlemez dilek.

Çare yok.. Kaderin itidali var.

Üstadımızın bu jestini gazeteye davet olarak algıladım ve ziyaretine gitti. İlk yazımı da verdik. Gözlüğünü taktı, okudu, bir daha okudu. OTOBÜSLERDE REZALET başlığını taşıyordu. “Cesaretini kutluyorum delikanlı” dedi.

Yazı ikinci gün çıktı. Bomba gibi patladı. Eleştiriye açık olmayan bürokrasi üzgündü. Ama ne var ki KARALAMA DEĞİL gerçekler dile getirilmişti.

O tarihlerde şimdiki Alaaddin karşısındaki İş Bankasının yerindeki evden bozma bir binada hizmet veren Belediyenin Konya Meram hattında kiraladığı bir otobüsle ilk defa başlattığı şehir içi taşımacılığı şöförün yetkilisine bağlı olduğu için ayyuka çıkan keyfiliğin izahı yapılıyordu yazımızın içeriğinde.

Bu yazı gazetenin tirajını ikiye katladığı gibi benimde şansımı yüceltmiş idi. Sırası ile EKEKON, SELÇUK, YENİ KONYA, YENİ MERAM gazetelerinde yazı yazdım şimdiye kadar. Şimdiden sonra da MEMLEKET Gazetesi için beraber çalışacağız inşallah.

Şimdi yazımızın başlığına uyarak 1940’lı yıllardan bu güne Konya kültürüne emeği geçen kalem erbaplarının listesini vermeye. Ve sonra da nasip olursa SEYİT KÜÇÜKBEZİRCİ kardeşimiz ile birleşerek bu ustaların hayat hikayelerini, eserlerini içeren bir çalışmayı başlatarak gün ışığına çıkarılmasına başlayabileceğimizi müjdelemek istiyorum.

EMEĞİ GEÇEN KALEM ERBAPLARI LİSTESİ

Mazhar Babalık, Naci Gücüyener, Adil Gücüyener, Sofu Tuğrul, Suat Abanazır, Seyit Küçükbezirci, Mehmet Ali Uz, Celalettin Kişmir, Namık Ayas, Mustafa Ataman, Cahit Öztelli, Fakir Usman, İbrahim Aczi Kendi, A. Cenap Kendi, Gaffar Togay Salgır, Feyzi Halıcı, Mehmet Önder, Ali Rıdvan Bülbül, Aşık Mehmet Yakıcı, Yalçın Dikilitaş, İbrahim Sur, Mehmet Emin Parlaktürk, Sefa Odabaşı, Muhlis Koner, Fethi Ferit Uğur, Sadettin Nüzhet Ergun, Ziya Çalık, Mithat Şakir Altan, Şahabettin Uzluk, Kamil Uğurlu, Haşan Özönder, Hacı Tahir Büyükkörükcü, Ümit Sürmeli, Adem Alemdar, Uğur Özteke, Ali Sakal, İsmail Alemdar, Ahmet Taşgetiren, Sıraç Aydıntaşbaş.