“…Bir yaz boyu evimden dışarı çıkmıyorum…Daima kitap…kitap… kitap!.. Bir korku evimden dışarı çıkmama engel oluyor. Gazete ve televizyon aracılığı ile dışarıdan havadisler alıyorum. Onlar da olmasa yirminci asırda bir Robinson Kruzo da ben olurdum heralde…

     Nedense herkes geceden ve karanlıktan korkup kaçarken, ben gündüz vakti üryanlığını teşhir eden fâhişe korkulardan, düşüncelerden ve temeli kaos tuğlalarıyla örülmüş…vücûda getirdiği sokaklardan kaçıp, kitapların kucağına sığınıyorum. Ancak onların bağrında duyuyorum şefkati muhabbeti. Onların yanında unutuyorum kimsesizliği ve bu yığınlar gürûhu içindeki yalnızlığı…

     Bir gecenin sessizliğinde ne yapacağımı düşünürken, içimden dışarı çıkmak geliyor. Saat:23:00 sessiz kaldırımlarda ayak tıkırtılarımı dinliyor ve gidiyorum belirsizlikler aleminde…Belirsiz bir yönde yine muhayyilemdeki belirsizliklerle birlikte. Bir anda üstadın şu mısracıkları düşüveriyor dilime:

          ‘İn cin uykuda

          Yalnız iki yoldaş uyanık

          Biri benim biri de

          Serserî kaldırımlar…(N.F.K)’”          

                                            ***

                  “Kur’an-ı Kerim’in birçok yerinde Cenab-ı Allah pek çok hadiselere işaret ederek, Dünya’dan pek çok tabii ve ilmî hadiselere misaller vermiştir. Varlığa delil olarak işaret buy6urduğu kavimlerin helakında olduğu gibi günümüzde de gerek tabii gerekse ilmî alanda pek çok sırların olduğu şaşırtıcı hadiselerden de anlaşılıyor…”