Makam gelince 42 genç, ölüm gelince 41 geç olur

Akşamları eve gidişte torunu torbayı göreceğim için sevinsem de bir günü daha adam gibi bişeyler yapamamış olarak tüketmenin ezikliğini yaşar, hüzünlenirim. Dokunsanız ağlayacak gibi olurum. Bir de reklam gibi olmasın, o saatlerde Burç FM’e takılırım eve varıncaya kadar. Arabada iyi bir radyo dinleyicisiyimdir. Ve radyoda o an ne varsa o da etkiler beni ziyadesiyle…

Dün akşam düldüle bindim eve doğru yollandım yine. Spiker radyodan haberleri okuyor. 41 yaşında genç bir işadamı ani kalp kriziyle hayata veda etmiş. Çok sayıda kalender öğrenciye burs veren bu tekstilci işadamı çok da sevilirmiş etrafında. Onun genç yaşta göçüp gitmesi beni eritti ve evvelki gün Urfa’da boğulan 7 küçük kızı hatırlattı. Gazeteler 6 fotoğraf yayımlıyordu. Niye biliyor musunuz? Çünkü 6 yaşındaki Esra’nın henüz hiç resmi yokmuş. Yani bu dünyadan bir resim bile çekinmeden göçüp gitmiş. Gözümün önüne neler neler geldi. Gözlerimden yaşlar akarken, bir başka habere geçti spiker. Diyarbakır Valisi Efkan Ala, Başbakanlık Müsteşarı olmuş. En genç vali unvanını elinde bulunduran bu zat, aynı zamanda en genç Başbakanlık Müsteşarı da olmuş oluyor haliylen. Derin düşüncelere gark oldum. Bir işadamı 41 yaşında kalp kriziyle ölüyor, bir bürokrat ise 42 yaşında ‘en genç’ olarak bürokrasinin başına geçiyor…

Bir laf vardır, kimi daldan koparır kimi yere düşenleri toparlar diye…

Hz Nuh yol kenarında ağlayıp sızlayan bir kadın görünce ne olduğunu sorar, kadın oğlunun genç yaşta vefat ettiğini anlatır ve ona üzüldüğünü söyler. Bunun üzerine Hz Nuh kadına oğlunun kaç yaşında olduğunu sorar, kadın 270 deyince, Hz Nuh kadına, “Öyle bir zaman gelecek ki, insanlar 60-70 sene kadar bir ömür yaşayacaklar, senin oğlunun yaşı ne ki” der. Kadın, “Bu kadar az yaşayacaklar ve kendilerine ev yapacaklar mı? Eş alacaklar mı? Onların da çocukları olacak mı?...” Cevaplar ‘evet’ olunca kadın gözünün yaşını silip ağlamayı keser.

Ayrıca, Hz Nuh’un 950 yaşında ruhunu teslim ettiğini belirtmemizde fayda mülahaza ediyorum.

Yani ölüm gelip, eninde sonunda bulacağına göre, yaşanan, yapılan en küçük şeylerin bile hesabının sorulacağına göre, ne diye hem kendimizi hem de sevdiklerimizi hırpalar dururuz ki. Ölüm muhasebemizi iyi yapmamız ve hesabını verebileceğimiz bir hayat yaşamamız dileğiyle…