Bilgi, paylaşıldıkça çoğalır, acılar paylaşıldıkça azalır. Bu sebeple Hz. Peygamber, bilginin yaygınlaşmasını teşvik etmiş, insanlardan bildiklerini başkalarına aktarmalarını istemiştir. Kur’an’da geçen infak, sadece Allah rızası için kişinin kendi servetinden hayır yollarında harcaması, muhtaçlara karşılıksız yardım ve iyilikte bulunması değildir. Bununla beraber ilim de bir zenginliktir. Bunun için ilmimizi karşılıksız olarak başkalarıyla paylaşma da infak kapsamına girer. Eğer biz malımızı başkalarından yararlandırırsak servetimiz artacak; eğer biz ilmimizi başkalarıyla paylaşırsak ilmimiz artacak; eğer biz boş vaktimizi yararlı işlerle doldurursak, zamana bereket gelecektir. Öyle ki, Hz. Peygamber taşradan Medine’ye gelip, ilim ve irfan öğrenen heyetlere, bölgelerine dönüp, öğrendiklerini kendi halklarıyla paylaşmalarını istemiştir. İslam’da, nasıl ki fiyatlar artsın diye karaborsacılık yasaklanmışsa, bilgiyi depolayıp başkalarıyla paylaşmamak da hoş ve güzel görülmemiştir.

Şüphesiz Hz. Peygamber (a.s)  eğitim ve öğretimi, kendi döneminin fiziki şartları, imkânları,  ihtiyaçları ve metotları çerçevesinde gerçekleştirmiştir. Öğretim mekânları, konular, metotlar, günümüzde bile on-yirmi yıl ve hatta daha kısa süre zarfında değişebilmektedir. Bu durumda Hz. Peygamberin eğitim-öğretim konusunda her zaman geçerliliğini koruyabilecek evrensel nitelikteki uygulamaları bizim için önemlidir. Onun eğitim ve öğretim alanında ortaya koyduğu evrensel ilkelerden bazıları şunlardır:

Okumaya, yazmaya önem vermesi,

Eğitimde dayağa, şiddete yer vermemesi,

Şayet öğrettiği konular pratiğe yönelik ise önce kendisinin uygulaması ve uygulamalı bir şekilde öğretmesi,

 Bir konuyu iyice kavratmadan diğerine geçmemesi,

Öğrencileri bıktırmaması, usandırmaması,

 Öğrettiği kimselerin yaşını, kapasitesini, bilgi, beceri ve kültür seviyelerini dikkate alması,

Ortaya soru atarak dikkatleri toplaması, böylece öğrencilerin derse katılımını sağlaması ve muhakemelerini geliştirmelerine ön-ayak olması,

Zeka geliştirme yoluna gitmesi.

Konuyu örnek olaylarla sunması.

 Sorduğu soruya doğru cevap alınca teşvik ve takdir etmesi,

 Gerekli gördüğü zaman tekrardan kaçınmaması.

Yine gerekli gördüğü zaman konuları yazdırması. İşte  Hz. Peygamberin eğitim ve öğretimde uyguladığı temel ve evrensel ilkelerden  bazıları bunlardır.