Hürriyet gazetesi köşe yazarları '4 Yüz' bu hafta gıcık oldukları isimleri ve Türkiye'nin 10 sinir ismini açıkladı.Stüdyoya girdiler ve Türkiye'de gıcık oldukları isimleri tek tek açıkladılar.

Sedat Ergin, Ertuğrul Özkök, Ahmet Hakan ve Enis Berberoğlu'nun listesi şöyle:

ERTUĞRUL ÖZKÖK

1- Bütün gıcıklıkların anası da babası da o  SİNAN ÇETİN

Eğer onun için ‘gıcıkların anası’ ifadesini kullanamasam, rahatlıkla ‘bütün gıcıkların ve gıcıklıkların babası’ deyimini kullanırım. Gördüğü veya hiç görmediği herkesi; göremediklerini gıyabında, gördükleriniyse anında vicahiye çevirerek asabını bozar, gıcık eder. Devrimci olur, muhafazakârın asabını bozar. Sonra dönek olur, döner; sosyalisti ifrit eder. Propagandaya takar, devlete yüklenir; CHP’linin sinirini bozar. Sonra devlet el değiştirir, bu defa yeni devletçi olur; yine CHP’liyi ifrit eder. Ama statüko yıkan, meydan okuyan adamdır. Hep anarşisttir. Ama anarşist olmanın ille de düzenle kavga etmek olmadığını da, bu düzende para kazanmanın yolunu bularak ispat eder. Harbi çocuktur; kimseye müdanası yoktur. Gıcıktır, gıcıktır, ama ayıptır söylemesi gıcık olmakla da iftihar eder.

2- Rock’çı gençlerin nefret objesi SERDAR ORTAÇ

Sinan Çetin olmasaydı, banko 1 numara oydu. ‘Ağır ol da molla desinler’ neslini ifrit eder. Müziğin ‘ağır abi’lerini, büyük babalarını çıldırtır. Rock’çı gençlerin nefret objesidir. Türkiye denen bu tuhaf memleketin, dışarıdan bakınca büyük bölümünü, genci yaşlısı, kadını erkeği demeden gıcık eder. Eder ama, ‘Dansöz’ü söylemeye başladığı an, Edirne’den Kars’a kadar, bütün Türkiye’yi dansöze çevirir. Türk ruhunun ortalamasını en iyi bilendir. Bildiği için de ifrit ederek, herkesi gizli fan’ı yapar. Bakmayın öyle her önüne gelenin, ‘Serdar Ortaç’ ismini duyunca saçlarını dikey pozisyona getirdiğine, her Türk’ün içinde, ifrit olduğu, gıcık olduğu bir Serdar Ortaç şarkısı durmadan çalar.

3- Yazarların Ortaç’ı, siyasetin Çetin’i ERTUĞRUL ÖZKÖK

Övünmek gibi olmasın, bendeniz. Bir gün öyleyimdir, bir gün böyle. Köşe yazarlarının Serdar Ortaç’ı, siyasetin Sinan Çetin’i falan bile diyebilirsiniz. Hiç itirazım olmaz. Beni seven bile, haftada birkaç kere gıcık olur. Sevmeyenin içine de bazen tuhaf ve karmaşık bir şeyler sokarım. Evet, provokatörüm. Çünkü beynim ‘Agent Provocateur’den giyinir. Bana göre, Allah’ın bahşettiği en güzel duygudur, çoğuna göreyse yaratılış arızası. Ben memnunumdur; sevmeyenim de günlük nefret nafakasını verdiğim için memnundur. Adı konmamış bir ‘gıcıklık protokolü’, yazılı olmayan asap bozucu bir anayasa çerçevesinde yaşar gideriz. Güzel bir cohabitation’dur. Alan da memnundur, satan da.

4- Tıpkı rahmetli Özal gibi R.Tayyip Erdoğan

Allah’ı var, harbi adamdır. Yukarda Allah var, yalan söyleyemem, toplumun büyük bölümünün hayranlıkla izlediği bir liderdir. Sapına kadar liderdir. Ama aynı Allah’ın sopası olmadığı için, o hayranlığı dağıtırken de adil davranır. Fifty fifty yani. Toplumun yüzde 50’si de ona gıcık olur. Tıpkı rahmetli Özal’a olduğu gibi. Hayran ol, gıcık ol, bütün pozitif gıcıkların çoğu gibi o da statüko yıkıcı, put kırıcıdır. Adı muhafazakârdır ama her şeyi muhafaza etmez. Her pozitif ve yapıcı gıcık gibi o da, kendine gıcık olanların içine gizli bir hayranlık virüsünü sokar. O virüsü bir türlü atamazsınız. Nereden mi biliyorum? Tabii ki kendimden.

5- Bileğinin hakkıyla gıcık BEDRİ BAYKAM

Erdoğan iktidarının en gıcık muhalifi kim diye bir yarışma yapılsa, Fazıl Say’la yarışır ama kıl payı da olsa Bedri Baykam kazanır. Liberalleri çıldırtır, AK Partilileri gıcık eder çünkü çok güçlü bir silahı vardır. Ona her şey diyebilirler, kötü sanatçı diyemezler. Televizyon tartışmalarında, baş edilmez denilen en azgın iktidar yanlılarını bile mat eder. Bu ülkede, aklı başında her kesin “Aman bulaşmayalım” dediği liberallerin karşısına çıkar, onlara bulaşır ve altta kalmaz. Sokak ortasında bıçaklanır, taksiye biner hastaneye gider, hastaneden çıkar, “Nerede kalmıştık” diye devam eder. Erdoğan’a tapan, ona gıcık olur; ona tapan Erdoğan’a gıcık olur. Fikirleriyle, bağırışı çağırışıyla asap bozar; fikriyle bozamazsa, rastaya beş kala saçlarıyla ezber bozar, sinir bozar. Bedri Baykam, büyük sanatçıdır, ondan da büyük gıcıktır. En büyük 10 Türk gıcığı listesine, bileğinin hakkıyla girmiştir.

6- Şeref listesinde HINCAL ULUÇ

Ah, onsuz her gıcık listesi eksiktir, eksik... İlk 5’e yazmıyorsam, bilin ki, rakip gazeteden olduğu içindir. Aynı meslekten olduğu içindir. Biraz da hasetten, kıskançlıktandır. Yoksa gıcıkların hasıdır; şeref listesine adı altın harflerle yazılacak adamdır. Âsap bozucular panteonu’nda yeri şimdiden hazırdır. Eski gazetecilerin, müesses nizam basınının baş belasıdır. Mahalleye geldiği andan itibaren, hem klasik köşe yazarlarının, hem de klasik okurların huzurunu kaçırmıştır. Ama etrafa epey tohumunu saçmıştır. Gıcıklık sari midir diye sorarsanız, saridir. Tek soru şu: Gıcık doğulur mu, yoksa olunur mu... Cevap her ikisi de doğrudur. Hıncal Uluç, gıcık doğmuştur, bizse ona bakarak olmuşuzdur.

7- Hayranlık ve nefret objesi AZİZ YILDIRIM

Listede Hıncal Uluç’tan hemen sonra gelmesi, tesadüf değilse, kaderin tecellisidir. Çünkü her ikisi de bir birinin fena halde asabını bozmaktadır. Ama her ikisi de put kırıcıdır. Meydan okuyandır, etrafın, müesses nizamın huzurunu kaçıran insandır. Adı, hem ‘En etkili 10 Türk’ listesinde, hem de ‘En Sinir Bozucu Türkler’ listesinde yer alıyorsa, bunun nedeni tıpkı Tayyip Erdoğan’ınki gibidir. Futbolu değiştirmiştir. Halinden memnunların, düzenden menfaati olanların huzurunu kaçırmıştır. Gıcık etmiştir. Yerleşik futbol nizamının temelini sarsmıştır. Tabiatıyla, ‘boz, yap, değiştir’ felsefesine sahip her insan gibi, bir yandan hayranlık uyandırırken, bir yandan da nefret objesi olmuştur.

8- İki kızına miras bırakacak HASAN CEMAL

“İfrit olma da yanında yat...” Eminim eşi Ayşe bile zaman zaman bunu demiştir. Her dönem sinir bozucudur. Bir dönem sinirini bozduklarıyla ertesi dönem buluşur; bir sonraki dönemde yine ifrit etmeyi başarır. Bir dönemin ‘Hasan Abi’sidir, bir yıl sonra, adres sormayan ‘yok öyle 25 kuruşa simit’ mermilerinin hedefi. Doğduğundan beri bildiğini okur, okumaya devam eder. Mahalleyi bilmez, bilmediği mahallenin baskısını da tanımaz... O yüzden bir dönem o mahalleden, bir dönem bu mahalleden kovulur. E, her mahalle kovunca da, mahallesiz kalır ve ‘En Büyük 10 Türk Gıcığı’ listesine adını altın değil, pırlanta harflerle yazdırır. İki kızına bırakacağı en büyük miras da belki bu gıcıklık plaketidir.

9- Asap bozan bir kadın Hülya Avşar

Erkekler daha korkaktır. Daha gıcıktır. Ama hiçbiri başarılı bir kadın kadar sinir bozucu olamaz. Siyasette kadın kotasına karşıyım. Ama gıcıklar listesine bir tek kadın koyacaksam, o, banko Hülya Avşar’dır. Genç bir kız olarak geldiği bu Türkiye sahnesinde, herkesi, önce güzelliği ve bakışlarıyla hayran bıraktı. Her hayranlık, aynı zamanda hasetlik getirir kuralını değiştiremedi. Etrafında büyük bir gıcık olanlar halesi yarattı. 30’lu yaşlarında, güzelliğine bir de kadınlığını ekledi. Türk erkeklerinin çoğunun hayalindeki en meşru metresi oldu. Bu da gıcık olan kadınların sayısını artırdı. 40’lı yaşlarına geldiğinde güzelliği ve kadınlığı biter diye umutlananlar oldu, fena halde yanıldılar. Güzelliğini korudu, kadınlığına bir de asap bozan zeki konuşmaları ekledi. Güzellik, kadınlık ve zekâ... Hasetlerin içinde patlamaya hazır, fitili yanan bir dinamit. Hülya Avşar gıcık eden bir genç kız olarak geldi, asap bozan bir kadın olarak devam ediyor. Allah uzun ömürler versin çünkü onun için yazılacak tek dizemiz var: “Sen bizim en gıcık komşumuzdun Fahriye Abla...”

10- Çölaşan’ı ringden kaçırdı Melih Gökçek

İşte gerçek, öz, en hakiki gıcık... Bu ülkenin gerçek gıcıklar kontenjanını tek başına doldurmaya aday bir siyasetçi. Yapan, yaptığından fazlasını yıkan, yıktıkça sinir bozan, “Sinir bozuyorsun” dendiği zaman, elindeki bütün silahlarla vuran, asla altta kalmayan adam. Emin Çölaşan’ı bile ringden kaçırtacak kadar serinkanlı bir gıcık. Seri gıcık... Seveyim mi, ifrit mi olayım, yoksa sabaha mı bırakayım cinsinden bir hayalet. Bazen kâbus, bazen çok eğlenceli. Ama hiçbir gıcık listesi onsuz olamaz.

EK KONTENJAN

1. FAZIL SAY:Eğer ‘patavatsızlık’ benim gözümdeki gibi iyi bir şeyse, bunu en iyi yapanlardan biri olduğu için.

2. NURAY MERT: Hep kara gün dostu olduğu, iyi günün nimetini de rantını da elinin tersiyle ittiği, bir erkeğin asla olamayacağı kadar cesur olup bizi zor durumda bıraktığı ve gıcık ettiği için.

3. İSHAK ALATON: Zaman zaman benim sinirimi bile bozabilecek kadar ezber bozucu şeyler söylediği, milli düşünce egzersizimize gıcık katkılar yaptığı için.

4. OKAN BAYÜLGEN: Taammüden gıcık olduğu, kimseyi iplemediği, gerektiğinde kapıyı çarpıp gidecek kadar başına buyruk olduğu için.

5. PRESS BEY: Medyanın bütün ezber bozucu, kafaların tasını attırıcı, sinir bozucu tipleri adına her pazar gıcıklık yaptığı için.

6. ORHAN PAMUK: Birçoğumuzu Nobel almak için sinir bozucu şeyler söylediğine inandırdığı halde, bazı doğru şeyleri de söylediği için.

7. KAZIM KAZIM: İyi futbolcu olup da herkesi kendinden nefret ettirmenin mümkün olabileceğini hepimize ispat ettiği için.

ENİS BERBEROĞLU

İlk gençliğimde yaşlı bir askerin tacizine uğradım. Kenan Evren ve çetesi hayatımdan bezdirdi. Nefretimi kusmam yıllar aldı, gıcığım sürüyor. Diğer bir çeteyle okulda tanıştım, Apocular. Abdullah Öcalan solculuk hayallerimi çaldı. Kürtçülük milleti böldü, solu dönüştürdü. Evrensel değerlere tapınan arkadaşlarımı ulusalcı... “Su kullananın, toprak sürenindir” diyen partimi devletçi yaptı. Yalnız ve partisiz kaldığım için gıcık oldum. Tansu Çiller ve Mesut Yılmaz ikilisi... Demirel-Ecevit enkazına gençlik aşısıydı. Ama yaşlanamadan siyasi mevta oldular. Bizi Recep Tayyip Erdoğan’a mahkûm ettiler. Biliyor musunuz, aslında gıcık olmaya bile değmezler.

Zaten Türk’ün Türk’ten başka dostu olmaz. Yabancı nefretine sebep aranmaz, öyle değil mi? Şaka bir yana, yabancı gıcık listeme... Daha 12 yaşındayken, “Suçunu öğretmen yakalamadan önce kendisi anlatana ceza indirimi var” ilkesiyle bendenize itirafçılığı aşılayan, ömür boyu varlığımda suç arayıp günah çıkararak kazandığım hastalıklı ruh halimi borçlu olduğum Avusturyalı kıymetli okul müdürümle başlamak isterdim... Ama Herr Superior’un ismini unuttum beni bağışlayın. Onun yerine iki devlet adamı taklidiyle yetineyim. Sözde laiklik adına her fırsatta Türkiye’ye bulaşan Sarkozy ile... Sözde din adına her yoldan Türkiye’ye saldıran Ahmedinejad’a gıcığım. Çoğunuz gibi.

SEDAT ERGİN

1-Kendimi listenin başına koyuyorum

 Başkalarından gıcık kaptığını söyleme hakkını kendisinde gören bir kişi önce kendisiyle yola koyulmalı. Bu ‘çuvaldızı kendine iğneyi başkasına batır’ ilkesinin de bir gereği. O yüzden kendimi listenin başına koyuyorum. Hoşnut olmadığım pek çok yönüm var ama konuşurken araya uzun “Iııı...” seslerinin girmesi herhalde en çok gıcık kaptığım yönüm. Bir okur geçenlerde bu yönümü eleştirmek üzere gönderdiği elektronik postada ben “Iııııı” demeye başladığım zaman araya reklam bile alınabileceğini söylemişti... İstisna olmadığını gösterdi

2- Barack Obama

Bende büyük bir hayal kırıklığı yaşattığı için kendisini bu listeye alıyorum. İyi niyetli olduğundan kuşkum yok ama o makamı dolduramadı. Nabza göre şerbetçi olması, herkesle iyi geçinme çabası, açık ve net tavırlar almasını engelliyor. ABD’nin insan hakları ve demokrasi konusundaki çizgisine bir değişiklik getireceği yolunda büyük beklentiler yarattı ama maalesef diğer başkanlardan çok farklı çıkmadı. ABD’nin stratejik çıkarlarının her zaman demokrasinin üstüne çıkacağını, kendisinin de bu açıdan bir istisna olmadığını gösterdi.

3- Emekli olunca yazacağım (ADI BENDE SAKLI) Bu ilk 10’da muhakkak yer alması gereken bir isim.

Ancak bu aşamada okurlarla paylaşamayacağım nedenlerden ötürü ismini şimdilik saklı tutmak istiyorum. Emekli olduğumda kamuoyuyla paylaşabilirim belki. Beni anlayışla karşılamalarını istirham ediyorum okurlarımdan.

4- 24 saat diyalog halindeyiz BAY TELEKULAK

O, artık çoğumuzun hayatının ayrılmaz bir parçası. 24 saat bizimle birlikte olduğunu, bütün diyaloglarımızın ayrılmaz bir parçası haline geldiğini biliyoruz. Ağzımızdan çıkan her sözcüğü onu düşünerek kullanıyoruz. Bir anlamda onunla da diyalog halindeyiz. Sürekli bizimle olduğunu bilmek çok temel bir hürriyetimizden mahrum olduğumuzu bize hatırlatıyor, dolayısıyla sinir olmamıza yol açıyor.

5- İtiraf ediyorum, izledim Şahan Gökbakar

Yine bir yanlış anlama olmasın; özel hayatıyla, davranışları ya da konuşmalarıyla ilgili değilim. İstediğini yapmak, istediği gibi konuşmak onun en tabii hakkı. Ona kızmamın tek nedeni, Recep İvedik adlı karakteri yaratmış olması. Bilmiyorum, belki de yüzümüze bir ayna tuttu. Ama yine de bu karakterin temsil ettiği ölçü ve değerlerin toplumda popüler kılınmasına fena halde sinir oluyorum. Evet, itiraf ediyorum, ‘Recep İvedik’leri ben de izledim.

6- Elini oradan çek Mösyö NICOLAS SARKOZY

Öncelikle Türkiye’nin AB’ye tam üyeliğine karşı çıktığı için bu listede. Kendisinin bir ırkçı olduğunu ve Fransa’ya hiç yakışmadığını düşünüyorum. Karakter olarak ciddi zafiyetleri var. Bu yaşa gelmiş bir adamın hâlâ erkek olduğunu kanıtlamaya çalışmasında muhakkak sorunlu bir durum var. Böyle bir adama Fransa’nın emanet edilmiş olması ve kendisinin AB’nin geleceğinde söz sahibi olması tüm Avrupa için üzücü bir durum.

7- Meclis kontenjanından MEHMET SAĞLAM/SALİM USLU

TBMM Başkanvekili Mehmet Sağlam’ı Meclis çalışmalarını yönetirken kızıp “Has...” dediği için listeye aldım. Kendisine hiç yakıştıramadım. Demokrasinin en kutsal mekânını yöneten kişinin böyle konuşması Türkiye’deki demokrasinin skalasını çok aşağı çeken bir şey. Salim Uslu’nun da TBMM İdare Amiri olarak muhalefet milletvekilini itmesi çok yakışıksız bir durum. Aynı kategoride ayıp hareketler bunlar.

8- Olumsuz konsensüs EMRE BELÖZOĞLU

Sporla çok ilgili değilim ama bu kontenjanımı Emre Belözoğlu’na ayırmak istiyorum. Sahadaki hal ve tavrından hiç mi hiç hoşlanmıyorum. Hakeme, rakip oyunculara yaptığı hareketler, tribünlerdeki seyircilere, basın tribününe el, kol hareketleri çekmeler hiç şık değil... Kendisiyle ilgili kamuoyunda olumsuz anlamda bir konsensüsün bulunduğunu hissediyorum. Bu arkadaşla ilgili artık galiba çok geç...

9- Büyük yeteneğin tercihi MEHMET ALİ ERBİL

İtiraf edeyim, aslında biraz sempatik de bulurum kendisini. Benim gıcık olmamın başka bir nedeni var. 1975 ya da 76’da olmalı, Ankara Devlet Tiyatrosu’nun İstanbul’da icra ettiği Peter Shaffer’in ‘Küheylan’ oyununda ilk kez kendisini tiyatro sahnesinde gördüm. Galiba hâlâ konservatuvarda öğrenciydi ama başrol oynuyordu. O büyük yeteneğin sonra yaptığı tercihe içerlediğim için bu listeye aldım.

10- Oyuncuya değil karaktere ALİ KAPTAN/MUKADDES

“Hayatta gıcık olmak bir karakterle nasıl tarif edilir” diye bir tanım istense, alın Ali Kaptan’ı tarif olarak koyun derim. Erkan Petekkaya üstüne alınmasın, bu mesele şahsıyla ilgili değil. Aynı duygular Fatmagül’ün yengesi Mukaddes için de geçerli. Bakışlarını, kaşını, gözünü, oynattığı andaki o fitne fesat halleri görünce içimden televizyonu kapatmak geliyor. Bu vesileyle Erkan Petekkaya ve Esra Dermancıoğlu’nu usta oyunculuklarından dolayı kutluyoruz. Bir dahaki sefer böyle gıcık karakterler olmasın lütfen...

AHMET HAKAN

1-Malum gülüşü yeter Melih Gökçek

Aslında öyle fazla gıcık biri değil. Geceleri geç yatmak, öğleden sonra piyasaya çıkmak, protokole sıfır önem vermek, burnubüyüklük yapmamak gibi güzel hasletleri bile var. Ama yandaşlarına “Helal olsun” dedirtmek, karşıtlarınıysa sonuna kadar ifrit etmek gibi bir stratejisi var ya... İşte bu strateji onu Türkiye’nin en gıcığı yapıyor. Bu strateji nedeniyle alabildiğine sevimsizleşiyor. Bu strateji nedeniyle pekâlâ afacan bir çocuk gülüşü sayılabilecek haşarı gülümsemesi, anında ‘Ceyar’ sırıtışına kayabiliyor.

2-İktidarın ideal gazetecisi YİĞİT BULUT

Aslında bu listeye girmeye değecek biri değil. Sadece iktidarın ortaya çıkardığı ‘gıcık gazeteci’ tipini temsilen bu listede... O bir prototip: Yeni yandaş gazeteci tipinin şahikası... Yandaşlıkta sürekli el yükseltiyor. Sayesinde literatüre ‘jöleleme’ diye bir kavram bile girdi. Asla yenilmiyor. Gardını hiç düşürmüyor. Her şeyin hepimizin gözü önünde cereyan etmesinden falan da zerre kadar çekinmiyor. Mesela, “Birileri bana ‘Sen daha düne kadar ulusalcı şahlanışın ağababalığına soyunmuyor muydun birader?’ diye sorarsa ne cevap veririm” diye bir derdi yok. Bu nedenle sırtı hiç yere gelmiyor. Ve yine aynı nedenle sırtı hiç yere gelmez.

3- İkna gibi bir derdi yok SÜHEYL BATUM

Bugünkü iktidarı değişik açılardan şehvetli bir şekilde eleştiriyor ya... Siz bakmayın eleştirmesine... Gücü eline geçirdiği anda o da aynısını yapar. Hem de hukuku kullanarak. Daha önce yaptı çünkü... Hukuku Tayyip Erdoğan’ın önünü kesmek için kullandı mesela, bütün yorumları bu doğrultudaydı. Daha gücü elinde geçirmediği halde bazı gazetecilere akreditasyon uygulamasına bakılırsa gücü eline geçirdiğinde bugünkilerden farklı davranmayacağına kalıbımı basarım. Onun gibilerin temel sorunu şu galiba: Sadece kendileri gibi düşünenlerin hoşuna gitmek, geri kalanları en azından ikna etmeyi bile zerre kadar dert etmemek...

4- Duyarlılığı dikkate almaz EMİNE AYNA

Onun gıcıklığı BDP’liliğinden kaynaklanmıyor. MHP ya da Ak Parti milletvekili olsa da gıcık olurdu. Mesele şu: Hiçbir duyarlılığı dikkate almıyor. Politik bencil yani... En küçük bir sempati göstermeye bile tenezzül etmiyor, bunu ‘büyük bir ödün’ gibi algılıyor. Acayip katı yani... Bu özellikleriyle... Kendi yoldaşları nezdinde bile ‘kafa dengi’ bulunmadığına bahse girerim.

5- Bana hep çok ters geldi ELİF ŞAFAK

O, derinlikten söz ettikçe ben yüzeyselleşmek istiyorum. O, ağlar gibi baktıkça ben gülmek istiyorum. O, eski solcuların ‘Nâzım’ demesi gibi ‘Şems’ dedikçe ben Konya’dan uzaklaşmak istiyorum. O, mana dedikçe ben anlamsızlaşmak istiyorum. O, hep aynı cümlelerle aynı röportajları verdikçe ben sayfaları atlamak istiyorum. O, çok sattıkça ben almak istemiyorum. Neyse... Uzatmayayım... Sanırım bana gereğinden fazla ters geliyor.

6- Müzmin gıcık KAMER GENÇ

Siz bakmayın son zamanlarda Ak Parti iktidarına karşı verdiği şanlı mücadele nedeniyle kazandığı itibara... Aslında hep gayriciddi bir figür olarak algılandı. Böyle algılanmak için elinden geleni yaptı: Hep ağzına geleni söyledi, dobralıkla nezaket arasındaki çizgiyi koruyamadı, bazen skandalların ortasına düştü. Çiller’in partisindeyken karşı tarafa nasıl yükleniyor idiyse, CHP’de de Ak Parti’ye öyle yükleniyor. Bu açıdan etkilemiyor beni onun muhalefeti... Ve mağdur edilmediği zamanlar dışında da yakın değil bana...

7- Gıcıklıkla sempatiklik arasında CÜPPELİ AHMET

Evlere televizyon sokulmasının bile günah sayıldığı bir cemaatin en önemli siması olduğu halde ‘medyatik olma’ işini bu denli iyi kıvırması bile ona saygı duyulması için yeter de artar bir neden. Bilinçli ya da bilinçsiz adam gündem olma işini gerçekten biliyor. Vaazlarına sıkıştırdığı küçük anekdotlar, kürsüden giriştiği polemikler, ekranlarda estirdiği fırtınalar falan... Ve tabii zaafları... O zaafları nedeniyle sevimliliğe daha yakın durabilirdi. Ama zaaflarını gizlemeye kalktıkça gıcıklaşıyor işte... Bu da onun talihsizliği...

8- Çaptan düşmüş bir gıcık SİNAN ÇETİN

Sinan Çetin 1990’ların gıcığıdır. O yıllarda filmleri iyi kötü iş yapıyordu, liberal felsefe sanat piyasasında bu denli kuvvetli taraftar bulamamıştı, tabular çoktu falan... Sinan Çetin de o dönemin kaymağını yedi. 2000’ler yaramadı ona... Sinemada geriye düştü, Cihangir’de mahalle kavgalarına daldı, fikirleri sivri olmaktan çıktı ve sadece Cihangir’i Sinangir yapmasıyla gündemde kaldı. Yine de gıcık tabii... Ama çaptan düşmüş bir gıcık...

9- Bir minibüs kız meselesi SERDAR ORTAÇ

Bir insan nasıl olur da ‘minibüsüne doldurduğu kızlar’la verdiği fotoğrafta bir sorun görmez. Bir kere olur, tamam... İki kere olur, tamam... Peki 98 kez olur mu? Üstelik bu ‘bir minibüs kız’ meselesi yüzünden çevrilmemiş mavra, yapılmamış geyik kalmamışken... Serdar Ortaç gıcıklığının tepe noktası burasıdır. Ne birbirine benzeyen melodiler ve atasözleri yağmasıyla yapılan besteler, ne de o bestelere yüksek sanat eseri muamelesi çekmesi... Hiçbiri değil, sadece bu...

10- O artık yapaylaştı Fatih Terim

İlk dönemlerinde sahiciydi. Saha kenarında sergilediği asabiyet gösterileri, futbolcu motivasyonu için kullandığı teknikler, basın toplantılarındaki agresifliği falan... Ama ne zamanki taklidi yapılmaya başlandı, ne zamanki bu yönlerinin üzerine gidildi, o da artık talebe karşılık vermeye başladı. Sahici olmaktan çıktı yani... Zamanla oluşmuş Fatih Terim imajı, hakiki Fatih Terim’in önüne geçti. Bu öne geçiş arttıkça da gıcıklaştı.