Zenginlikte değil, fakirlikte eşitlik

Türk futbolundaki dramatik çelişki devam ediyor.

Fenerbahçe, Galatasaray ve Beşiktaş tarihlerinin en kötü sonuçlarına imza atıyorken, Anadolu takımları da en parlak günlerini yaşıyorlar…

Evet Anadolu takımları artık üç büyükleri zorluyor, son üç yıldır Sivas sporla başlayan ve Bursa’yla zirve yapan Anadolu takımlarının yükselişi bu yıl da devam ediyor.

Üç büyüklerin milyonlarca dolarlık yatırımları Anadolu kulüplerinin hayali bile olamayan transferlerine rağmen bu yıl ligde ilk üç sıra Anadolu takımlarına ait, Trabzonspor bu yarının muhtemel lideri…

Peki bu olumlu gibi görünen tablonun görünen gerçeği nedir?

Kısa vadede Türk futboluna hiç de katkı yapmışa benzemiyor…

En başta Avrupa kupalarında takımlarımız bir bir elenip geliyorlar…

Milli takımın durumu ise içler acısı…

O, yeri göğü inleten, mucizeler yaratan Dünya Üçüncüsü, Avrupa Üçüncüsü takımdan eser yok…

Bu durum, Türkiye’de bazı büyülü lafların aslında o kadar da gerçeklikle örtüşmediğini göstermesi bakımından çok önemli.

Bu sonuçlar bize şimdilik şunu gösteriyor, Anadolu takımları büyük başarılar kaydettiler, ancak bu onların başarısı  değil, üç büyükler dediğimiz kulüplerin son yıllarda çok kötü yönetildiği ve Anadolu takımlarının futbol seviyesine indiği anlamına geliyor…

Böylelikle yıllardır söylediğimiz üç büyüklerin dışında takımlar da şampiyonluğa oynamalı ve ligin kalitesi artmalı söyleminin ne kadar da boş olduğu anlaşıldı…

Ligin kalitesi artmış değil, dışarıda ise tam anlamıyla eski yıllara dönmüş durumdayız.

Onurlu mağlubiyetler dönemini tekrar yaşıyoruz…

Grup maçlarının sonuna gelinen bir zamanda Şampiyonlar liginde bizi temsil eden takımımızın attığı ilk gole sevinir hale geldik…

Bu ne acı bir durum değil mi?

Anadolu takımları güçlenmeli, hatta her takım şampiyon adayı olabilmeli, ancak bu güçlü bir ligde anlamlı bir hal alır.

Bu gelişme uluslar arası müsabakalara yansıyorsa, milli takımı zenginleştiriyorsa anlamlıdır…

Bizdeki gibi, liginiz gittikçe zayıflıyorsa, yıllardır sizi sürükleyen takımlar bir bir havlu atıyor ve futbol kalitelerini düşürüyorsa 18 takımın da şampiyonluğa oynamasının hiçbir anlamı yoktur…

Bu genel bir başarıya değil, genel bir başarısızlığa işaret etmektedir…

Aslında biraz komünizmdeki duruma benzemektedir bu durum….

Zenginlikte değil, fakirlikte herkes eşitlenmektedir…

Yanlış bir yerden mi bakıyorum, yoksa çok mu abartıyorum?